Al een paar jaar wilde ik aan de bak voor de Heer.
Ik had een verlangen om nuttig te zijn voor Zijn Koninkrijk.
Soms is je man of je vrouw daar nog niet aan toe. Of leent je situatie er niet voor om dingen buiten de deur dingen te doen en ligt onze eerste taak altijd thuis.
Verzorgen in het kleine wat de Heer ons al heeft toevertrouwd. Je gezin of misschien al iets breder, je bedrijf.
Wanneer we trouw zijn in het kleine, kan ons meer worden toevertrouwd.
Lees Matthëus 25 maar eens helemaal. Vers 14b zegt Jezus dit: ‘Over weinig bent u trouw geweest, over veel zal ik u aanstellen; ga in, in de vreugde van uw heer.’
Op een dag kwam er in mijn gedachten om eens vacatures gaan bekijken van een maatschappelijke instelling. En ja hoor een half uurtje van ons huis vandaan was een kookvacature. Je kon dan koken voor bewoners en met ze eten. Een mooie kans voor het evangelie dacht ik. Ik overlegde dit met mijn man, en hij zei: ‘Ga er maar heen.’ Halleluja, blijkbaar was de tijd nu rijp hiervoor. En ik belde naar de instantie.
Ik mocht langskomen voor een gesprek. Zenuwachtig ging op weg, omdat ik wist dat dit buiten mijn comfort zou zijn. Mensen die aan de rand van de samenleving stonden, doordat ze dakloos waren of verslaafd of vaak beide.
Na een gezellig gesprek met een mevrouw vertrok ik naar huis. Ik was bang. Enorme angst overviel me in de auto. ‘Oh, nee Heer, zei ik hardop. Dit is niks voor mij, ik ga dit niet doen.’
Het hele verhaal vertelde ik mijn man. Hoe leuk het gesprek was, maar ik zoveel angst had voor de omgeving en eigenlijk ook voor de mensen.’
‘Oké’, zei mijn man, jij kan dit wel.’
Waarop mijn antwoord was:
‘Blij dat je in me gelooft, maar ik denk het niet.’
De volgende dag belde de aardige mevrouw mij om te overleggen. Zij zou erover nadenken en ik ook. ‘En?’ Vroeg ze. ‘Wat denk je?’ Ik vertelde haar dat ik het echt niet zag zitten. Hoe de angst me had overvallen en dat ik niet dacht daar geschikt voor te zijn. Ik hield er echt niet van om zo kwetsbaar over te komen, maar wist ook dat ik binnen twee weken door de mand zou vallen als ik het niet zou vertellen, en ik maar beter gewoon eerlijk kon zijn over dat ik niet geschikt was.
Ze begon wat vragen te stellen en zei uiteindelijk.’ Nou, ik denk dat jij het wel kan, dat komt goed!’ Mijn mond viel haast open van verbazing.
Omdat er twee mensen in geloofden, gaf ik het een kans. De Heer was altijd met me, maar in die tijd besefte ik dat minder nog.
Om de week op dinsdag kookte ik en liep met iemand anders mee. Ik deed de boodschappen, reed ernaar toe en kookte het eten.
Er zouden ongeveer 10- 15 mensen komen eten. De moeite waard vond ik.
Toch kwamen er soms maar 2-5 mensen. En ik begon te klagen tegen de Heer. ‘Heer, vindt U niet dat ik iets beters te doen heb? Ik ben al vaak druk, nu kom ik hier en zijn er vaak maar zo weinig mensen. Ze beloven vaak te komen, maar komen dan niet. Moet ik echt al die moeite en tijd nemen voor dit?’
De Heer sprak heel duidelijk tot mijn hart. ‘Ben jij bereid om voor die ene te gaan? Ben je bereid om alles te doen voor alleen die ene?’
Ik was bereid voor die ene te gaan, want al was ik alleen voor jou gestorven, dan had Ik dat gedaan.’
BAM! De woorden maakten me zo beschaamd. Het liefst had ik ze teruggenomen.
De Heer, die voor mij Zijn hele leven had afgelegd, die Zijn rug had kapot laten slaan, was afgedaald van de hemel naar de aarde, in alles een dienaar was geweest als voorbeeld, de Meester zelf die mij door dit alles had gered van de hel, wees me terecht.
‘O, Heer vergeef me,’ bad ik ‘En ja, Heer ik ben bereid om te gaan voor die ene. De moeite te doen voor die ene.’
Ook als ze liegen of lelijk doen. Leer meer Heer, om trouw te zijn zoals U trouw bent.
Want..
Als wij ontrouw zijn, blijft Hij getrouw. Hij kan Zichzelf niet verloochenen.
2 Tim. 2:13
Erna begon het te groeien.. er kwam vertrouwen van de mensen naar mij. Er kwamen verhalen en getuigenissen die ik nooit meer zal vergeten.