Ik riep het uit tot Heer.. ‘Heer, wilt U me een bemoediging geven. Gewoon een kleine bemoediging.’ Er zijn mensen die vragen weleens een witte duif te mogen zien. ‘Een witte duif Heer, mag ik die ook zien?’ We zaten als gezin in een moeilijke tijd van ziekte en pijn. Diezelfde week kwam ik op de plek waar ik iedere week ga koken voor mensen die een moeilijk leven hebben van verslaving e.d. Ik kon wel huilen van geluk toen ik binnen kwam in de woonkamer. Ik had boven gekookt en kwam beneden om de restjes eten (voor wie dit nog op wilde eten) neer te zetten. Mijn mond viel open van verbazing. Door de zaal hing een slinger met witte duiven, die ik er tot dat moment, nog niet had gezien.
Niet één duif, maar een slinger…
Mijn hart vulde zich met dankbaarheid en nieuwe moed. Ik kletste wat met een bewoner die zelf moslim is. Ik vertelde hem wat ik de Heer had gevraagd. Hij bleef mij intens aankijken en zei: ‘Dat is geen toeval.’ ‘Nee joh, het is zeker geen toeval!’ zei ik. De Heer wil ons leiden en ondersteunen met Zijn eeuwige rechterhand.
Israël, wees niet bang, want Ik ben met je. Kijk niet angstig rond, want Ik ben je God. Ik maak je sterk. Ik help je. Ik houd je stevig vast en Ik kom voor je op. Jesaja 41:10
Jou wil ik bemoedigen hiermee. Vraag de Heer of Hij je ogen, je oren en je hart opent, voor hetgeen Hij je wil geven. Wanneer we Hem zoeken en achter Hem aankomen, gaat Hij voor ons uit.
Ik zal horen, wat God, de HEERE, spreken zal, want Hij zal tot Zijn volk en tot Zijn gunstelingen van vrede spreken; maar laten zij niet tot dwaasheid terugkeren. Psalm 85:9
Gebed: Dank U Vader, dat U komt met Uw kracht, met Uw licht. Voor wie of wat zullen we dan bang zijn? U helpt ons en ondersteunt ons met Uw rechterhand. Ook wijst U de weg die we moeten gaan en al moeten we soms door een dal, dan nog bent U bij ons met Uw stok en staf die ons troost geeft. U bent de Schaduw aan onze rechterhand. U leidt mij door Uw raad. Onze hoop en verwachting zijn van U. Amen.
We zien iemand, horen twee zinnen uit zijn mond en plaatsen hem bewust of onbewust in een vakje, waar wij denken dat de persoon in hoort. Vaak zien we slechts een houding van iemand. Pas na langere tijd, kun je iemands hart leren kennen. Dit leer je kennen door mee te lopen in iemands leven, te observeren en vragen te stellen.
Toen ik twaalf jaar oud was, kwam ik door een verhuizing in een nieuwe klas. We kwamen uit een meer stads gebied, waar het leven en laten leven was. Ik kan me niet echt herinneren dat er veel praatjes over mensen werden verspreid. Misschien was ik te jong om dit goed te beseffen. Ik kwam in de laatste klas van de lagere school. Onderling werd veel gekletst. Oordelen geveld over wie iemand was en zijn beweegreden was voor iets. Eén van de dingen die mijn meester zei was: ‘Mensen die in de Gereformeerde gemeenten zitten, (een bepaalde kerkelijke stroming) stemmen altijd op SGP. En mensen die in de Hervormde kerk zitten, CDA. Ik was enorm verbaasd, en wist dat mijn Hervormde vader altijd SGP had gestemd. Waarom vroeg die man niet gewoon aan mij wat mijn vader stemde?
Datzelfde jaar, had ik regelmatig een nieuw vriendje. Elf, twaalf jaar oud was ik. Moest naar een nieuwe school, kreeg een nieuwe omgeving, en steeds opnieuw werd er verkering gevraagd. Razend interessant natuurlijk. Er werd geen handje gegeven, geen kus, geen bezoekje thuis gebracht of andere afspraakjes gemaakt. Verkering was alleen voor op school. Twee jongens dachten hier anders over en kwamen mij thuis opzoeken. Met hun skelter reden ze vlak voor onze deur en begonnen naar ons huis te roepen: ‘Hoer, slet, stoephoer!’ ‘Ma, wat is een stoephoer?’ vroeg ik De meesten termen kende ik niet eens, maar ik werd door een paar leeftijd genootjes geplaatst in het hokje van dit beroep. Diepe schaamte vervulde mijn hart.
De jongens keken naar wat ze van buiten zagen. Een stoer meisje dat steeds verkering had met een andere jongen. Ze vonden dat ik dan de naam ‘hoer’ moest krijgen. Mijn onzekere hart hadden ze nooit gezien.
Dit is een voorbeeld van de buitenkant zien. Of de situatie op een natuurlijke manier bekijken.
Samuël, een profeet van God had geleerd te luisteren naar de stem van God. Om bovennatuurlijk te leven, en toch kwamen er natuurlijke gedachten in hem boven.
Op een dag had God, laten weten aan Samuël dat er een nieuwe koning gezalfd moest worden. God zei: ‘Ga naar Bethlehem en daar zal ik hem aanwijzen. Samuël werd bang en vroeg: ‘Dat kan ik toch niet zomaar doen? Dan vermoordt Saul (de oude koning) mij. God zei: ‘Zeg dat je komt offeren voor Mij en nodig daarbij ook Isaï uit en ik zal je laten weten wie ik heb uitgekozen heb om koning te worden. Dit gebeurde en op een bepaald moment ziet Samuël één van de zonen die Eliab heet. ‘Dit is de zoon die de Heer uitgekozen heeft’ dacht hij. (Een natuurlijke gedachte) Maar de Heer sprak tegen Samuël: ‘Let niet op zijn uiterlijk. Kijk niet hoe groot hij is. Ik heb hem niet uitgekozen. Wat je van buiten ziet, is niet belangrijk. Daar kijken mensen altijd het eerst naar, maar ik let erop hoe een mens van binnen is. (Ik zie in het bovennatuurlijke iets anders.)
Isaï stelde zeven zonen voor aan Samuël en niet één was het die God wilde aanwijzen. Samuël vroeg of Isaï misschien nog meer zonen had. ‘Ja,’ Zei Isaï ‘die heb ik wel dat is mijn jongste, die past op de schapen en de geiten.’ Toen deze zoon kwam, zei God: ‘Deze heb Ikuitgekozen om koning te zijn.‘ David werd gezalfd en vanaf dat moment was de Geest van de Heer in David. (1 Samuël 16:1-13
Wat een les. We kunnen mensen bestempelen met woorden. We kunnen ze afschrijven. We kunnen ze plaatsen in een hokje zoals bij David: ‘David is goed genoeg om voor de geiten en schapen te zorgen.’ Maar de Heer zag zijn hart.
Jezus liet ook een kant zien van een buiten en een binnenkant. Wanneer we ons zelf beter voordoen dan we zijn. Beetje oppoetsen voor de buitenkant. We kunnen dan een mooie buitenkant zien. Ook dan ziet God niet wat voor ogen is, maar kent het hart.
Hij zei: ‘Wetsleraren en farizeeën, wat zijn jullie schijnheilig! Jullie lijken op een graf met mooie witte steen aan de buitenkant, maar alles wat in dat graf ligt, is onrein: de botten van de doden. Zo is het ook met jullie. Aan de buitenkant lijken jullie op eerlijke mensen, maar van binnen zijn jullie schijnheilig en slecht. Daarom zullen jullie gestraft worden.’ (Mattheüs 23 :27-28) Van buiten leek alles prachtig. Aan alle regels houden jullie je, van buiten. Maar de belangrijkste regel wordt vergeten: ‘ Eerlijkheid, liefde en trouw. (Mattheüs 23:23)
De mens ziet wat voor ogen is, en de Heer ziet je hart.
Gebed: ‘Heer, leer me te zien, wat U ziet. Geef mij Uw ogen, en oren. Leer me mijn oordeel af te leggen. Zodat mensen niet verder zullen beschadigen, maar genezing vinden door Uw woord. Door woorden van leven die U over ze spreekt. Leer me niet naar de buitenkant te kijken, maar het hart te zien.. Dank U wel Heer dat U mijn hart kent, het vormt en bijschaaft naar Uw wil. Haal alles wat er niet hoort maar weg voor Uw glorie. Amen.
