Elke maand zijn we in Amsterdam op straat. Eerlijk gezegd is het mijn favoriete plek om het evangelie te delen. Die dag waren we met een team van ongeveer 70 mensen. Wat een dag, wat een getuigenissen.
Het was een gezinnetje: vader, moeder en twee meisjes. Ik stelde hen de bekende vraag: “Heeft iemand jullie weleens verteld dat God van jullie houdt en een geweldig plan voor jullie leven heeft?” Dat wisten ze. En op de vraag of ze zeker wisten dat ze naar de hemel zouden gaan, was het antwoord ook ja.
Het kleine meisje van een jaar of vijf keek me met haar grote, donkere ogen aan en zei: “Ik weet zeker dat ik naar de hemel ga.” Wauw, ze wist het zeker. “En hoe weet je dat dan zo zeker?” vroeg ik haar. Het antwoord schokte me… “Omdat ik er geweest ben.”
Poh, wat zeg je dan nog? Wat vraag je dan nog? Voorzichtig vroeg ik haar of ze gestorven was en weer tot leven gekomen. Ze knikte. Alle vragen waren even weg.
Toen zag ik dat de moeder op krukken liep en vroeg: “Wat heeft u?” “Ik kan niet meer lopen door enorme pijn in mijn enkel.” De Bijbel zegt dat tekenen de gelovigen zullen volgen…
“En hen die geloofd zullen hebben, zullen deze tekenen volgen: in Mijn Naam zullen zij demonen uitdrijven; in vreemde talen zullen zij spreken; slangen zullen zij oppakken; en als zij iets dodelijks zullen drinken, zal het hen beslist niet schaden; op zieken zullen zij de handen leggen en zij zullen gezond worden.” Markus 16:17-18
Ik vroeg of ik mijn handen erop mocht leggen, en dat mocht. Ze begon enorm te huilen, en ik dacht… Ze moet wel enorme pijn hebben. “Het is weg, het is compleet weg!” huilde ze. Halleluja! Ik zei dat ze nu kon gaan lopen, en dat deed ze.
Daarna zei ze: “Ik heb al jaren zoveel verdriet in mijn hart, zou je daar ook voor kunnen bidden?” Dat deden we. Ineens begon ze te lachen. De vreugde van de Heer raakte haar hart.
Ze kreeg vreugdeolie.
“Om aangaande de treurenden van Sion te beschikken dat hun gegeven zal worden sieraad in plaats van as, vreugdeolie in plaats van rouw, een lof gewaad in plaats van een benauwde geest, opdat zij genoemd worden eiken van de gerechtigheid, een planting door de HEERE, om Hem te verheerlijken.” ???? Jesaja 61:3
Wat een vreugde. Wat een goedheid van God. Ze bedankte zo uitbundig.
En ik vertelde haar: “Ik kan helemaal niets, ik weet ook helemaal niets. Maar Hij die in mij is, kan alles!” Ze genas van buiten en ze genas aan de binnenkant. Halleluja!
