Eerst schaamte, erna vrijheid.

Een groepje werkers van een grote stad in Nederland stond samen te keuvelen in een groepje van vier. Ik kwam ertussen staan en vertelde dat ik vreselijk goed nieuws voor ze had.

Achtergrond het gebouw wat mee getuigd. ‘God roept u en Jesus loves you.

Namelijk dat God van ze houdt.
Heeft iemand jullie dat al verteld?

Twee mannen en twee vrouwen waren het. Een van de mannen, besloot meteen weg te lopen. En één van de vrouwen begon me een soort met haar armen af te weren en zei me min of meer dat ik weg moest gaan.

Toen gebeurde er iets bijzonders.

De man die was blijven staan zei dat hij wist dat God van hem houdt en dat hij een kind van God was. Hij begon vrijmoedig te getuigen over zijn leven met God.
Ineens veranderde de hele atmosfeer.
De vrouw die afwerend reageerde, stemde in met haar collega en dat ze zelf ook wist dat ze een kind van God is.

Ieder dan die Mij belijden zal voor de mensen, die zal Ik ook belijden voor Mijn Vader, Die in de hemelen is. Matt. 10:32

In eerste instantie schaamde ze zich tussen haar collega’s, maar door de moed van de man, die zich het evangelie niet schaamde, kwam ze los.

‘Dank U Heer,’ dankte ik in stilte.

Want ik schaam mij niet voor het Evangelie van Christus, want het is een kracht van God tot zaligheid voor ieder die gelooft, eerst voor de Jood, en ook voor de Griek. Rom. 1:16

Collega vier stond de hele tijd te luisteren. Ik zag allerlei dingen in haar gezicht gebeuren. Van afwijzing, naar bewondering voor haar collega, toen meer nieuwsgierigheid, toen hoop en uiteindelijk bad ze het gebed mee en begon te stralen.

De mevrouw die me afwees begon ook steeds meer te stralen. De schaamte had plaats gemaakt voor blijdschap. En ineens begon ze vrijmoedig te getuigen, hoe ze opgegroeid was in de kerk, en er niets van wilden weten, en het jaren lang had los gelaten. Dat haar moeder haar had gewaarschuwd niet in de wereld te gaan leven omdat het haar zou beschadigen.

‘Ik wilde niet luisteren, maar mijn moeder had gelijk. Het beschadigde me zo, dat ik een gebroken vrouw werd. Maar God is zo liefdevol dat Hij mij vergeven heeft toen ik bij hem terug kwam.
En mevrouw ik vond het eigenlijk niks dat u tegen ons begon te praten, maar nu ben ik er zo blij om.’ Vol vuur ging ze verder tegen haar collega, dat zij haar wel wilde helpen met de bijbel en haar dingen wilde leren. Over de doop en de kerk.

Ik glimlachte en voelde me zo dankbaar hoe God dingen kon veranderen.
Van schaamte brak het door in vrijheid.

Ze bedankte me. ‘Mevrouw het heeft me zo bemoedigd dat u gekomen ben met deze boodschap!
Ik wil dit nu ook vaker gaan delen.’

‘Dank U, Heer, dat ik niemand kan overtuigen, maar dat U ons getuigenis gebruikt als bemoediging voor een ander.’
Als God mij kan vrijzetten, kan Hij dat zeker ook bij jou.

Strijd de goede strijd van het geloof, win het eeuwige leven waartoe je geroepen bent en waarvan je in aanwezigheid van velen zo’n krachtig getuigenis hebt afgelegd. 1Tim 6:12

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *