Geplaatst op

Mevrouw, Jezus is hier niet hoor!

Er was een aanval geweest vanuit verschillende hoeken over mij als persoon.
Het had wat met me gedaan.
Zoveel zelfs dat ik dacht de straat niet meer op te willen gaan.
Wat zijn we als mensen soms goed in elkaar afbreken in plaats van op te bouwen.
Wat de reden was van de afbraak weet ik niet.
Het bemoedigde me uiteindelijk. De boze deed er alles aan om me thuis te houden. Om mensen niet het goede nieuws te laten vertellen.
Onze voorganger zou zeggen.. ‘Stook het vuur op en ga juist door.’


Handelingen 20:24 HSV
Maar ik maak mij nergens zorgen over, en ook acht ik mijn leven niet kostbaar voor mijzelf, opdat ik mijn loop met blijdschap mag volbrengen, evenals de bediening die ik van de Heere Jezus ontvangen heb om te getuigen van het Evangelie van Gods genade.

Dat is wat ik wil doen, net als Paulus. Mijn leven niet kostbaar achten voor mijzelf en met blijdschap volbrengen, alles wat God wil.

Ik besloot een paar dagen naar Amsterdam te gaan om daar de hele dag op straat het evangelie te vertellen.
Een man sprak ik aan, en die begon vreselijk tekeer te gaan. Hij wenste God allemaal ziekten toe en was woest, en ik besloot door te lopen en wenste hem verder een fijne dag toe.

De volgende dag kreeg ik het op mijn hart om op de wallen het evangelie te vertellen. Ik ga daar normaal nooit heen. Ik ervaarde een urgentie op mijn hart en ging. Hardop sprak ik uit tegen de Heer, ‘Heer, ik zie het niet zitten daarheen te gaan, en wil niet langer dan twee uur daar zijn.’

Duisternis ervaarde ik daar. Mannen die bij vrouwen de deur door gaan. Zouden ze getrouwd zijn? Eenzaam moeten ze zijn in elk geval.
Als ze Jezus toch zouden leren kennen! Dan zou dit niet meer nodig zijn. Dan zou hun hart vervuld worden met Zijn liefde… allerlei gedachten gaan door me heen.

Ineens daar vanaf de overkant van de straat een man die naar mij roept! ‘Hé, Jezus is hier niet hoor.’ Het blijkt dezelfde man te zijn, die de dag ervoor zo enorm tekeerging. Ik grinnik in mijzelf. En aan het eind van de straat roept hij: ‘O, ja en Gods zegen!’ Hoe bijzonder! De man die zo vervloekend sprak, sprak de zegen uit!

Ik wens jou ook Gods zegen vandaag.

Af en toe schrijf ik dit soort getuigenissen.
Dit heb ik gebundeld in een boekje.
Als jij dit boekje wil ontvangen, stuur dan even je adres.
Zegen voor jou.

Twee mannen uit Engeland die het gebed van redding hebben gebeden.
Geplaatst op

Eerst schaamte, erna vrijheid.

Een groepje werkers van een grote stad in Nederland stond samen te keuvelen in een groepje van vier. Ik kwam ertussen staan en vertelde dat ik vreselijk goed nieuws voor ze had.

Achtergrond het gebouw wat mee getuigd. ‘God roept u en Jesus loves you.

Namelijk dat God van ze houdt.
Heeft iemand jullie dat al verteld?

Twee mannen en twee vrouwen waren het. Een van de mannen, besloot meteen weg te lopen. En één van de vrouwen begon me een soort met haar armen af te weren en zei me min of meer dat ik weg moest gaan.

Toen gebeurde er iets bijzonders.

De man die was blijven staan zei dat hij wist dat God van hem houdt en dat hij een kind van God was. Hij begon vrijmoedig te getuigen over zijn leven met God.
Ineens veranderde de hele atmosfeer.
De vrouw die afwerend reageerde, stemde in met haar collega en dat ze zelf ook wist dat ze een kind van God is.

Ieder dan die Mij belijden zal voor de mensen, die zal Ik ook belijden voor Mijn Vader, Die in de hemelen is. Matt. 10:32

In eerste instantie schaamde ze zich tussen haar collega’s, maar door de moed van de man, die zich het evangelie niet schaamde, kwam ze los.

‘Dank U Heer,’ dankte ik in stilte.

Want ik schaam mij niet voor het Evangelie van Christus, want het is een kracht van God tot zaligheid voor ieder die gelooft, eerst voor de Jood, en ook voor de Griek. Rom. 1:16

Collega vier stond de hele tijd te luisteren. Ik zag allerlei dingen in haar gezicht gebeuren. Van afwijzing, naar bewondering voor haar collega, toen meer nieuwsgierigheid, toen hoop en uiteindelijk bad ze het gebed mee en begon te stralen.

De mevrouw die me afwees begon ook steeds meer te stralen. De schaamte had plaats gemaakt voor blijdschap. En ineens begon ze vrijmoedig te getuigen, hoe ze opgegroeid was in de kerk, en er niets van wilden weten, en het jaren lang had los gelaten. Dat haar moeder haar had gewaarschuwd niet in de wereld te gaan leven omdat het haar zou beschadigen.

‘Ik wilde niet luisteren, maar mijn moeder had gelijk. Het beschadigde me zo, dat ik een gebroken vrouw werd. Maar God is zo liefdevol dat Hij mij vergeven heeft toen ik bij hem terug kwam.
En mevrouw ik vond het eigenlijk niks dat u tegen ons begon te praten, maar nu ben ik er zo blij om.’ Vol vuur ging ze verder tegen haar collega, dat zij haar wel wilde helpen met de bijbel en haar dingen wilde leren. Over de doop en de kerk.

Ik glimlachte en voelde me zo dankbaar hoe God dingen kon veranderen.
Van schaamte brak het door in vrijheid.

Ze bedankte me. ‘Mevrouw het heeft me zo bemoedigd dat u gekomen ben met deze boodschap!
Ik wil dit nu ook vaker gaan delen.’

‘Dank U, Heer, dat ik niemand kan overtuigen, maar dat U ons getuigenis gebruikt als bemoediging voor een ander.’
Als God mij kan vrijzetten, kan Hij dat zeker ook bij jou.

Strijd de goede strijd van het geloof, win het eeuwige leven waartoe je geroepen bent en waarvan je in aanwezigheid van velen zo’n krachtig getuigenis hebt afgelegd. 1Tim 6:12

Geplaatst op

Op de juiste plaats, op de juiste tijd.

Soms heb je van die momenten, die je nooit meer vergeet.

Het was zomaar een dag in Amsterdam.
We waren die dag op straat om mensen over Jezus te vertellen.
Ik liep een trap af en daar zat een man. Hij zat ontspannen tegen een muurtje aan. Meestal, wanneer ik bij dat stukje Amsterdam kwam, zaten de mensen er te blowen. Maar deze man niet. Rustig dronk hij aan zijn colaatje.

‘Goedemiddag meneer, heeft iemand u weleens verteld dat God van u houdt en een enorm goed plan voor uw leven heeft?’ begon ik.
Dat had hij wel eens gehoord, maar zijn leven had hij nog niet aan God overgegeven. Hij wilde dit wel graag en samen baden we het zondaarsgebed.

Zijn gezicht begon te stralen.

Toen begonnen er woorden in mijn hart op te borrelen…

‘Meneer, Ik geloof dat de Heer wil zeggen dat u met jonge jongens zal gaan werken. Dat u vooral een vader figuur zal worden voor jongens die geen goede vader of geen vader hebben gehad. Zodat de jongens hun leven weer op de rit gaan krijgen.’ Ik keek hem aan en peilde zijn reactie.

Hij begon te lachen. ‘Haha, dit is ongelooflijk, hoe weet u dit?’ vroeg hij.

Ik werd nieuwsgierig en vroeg.. ‘vertel eens? Ik weet helemaal niks.’

‘Ik ben op reis vanuit Duitsland naar een ander land. Hier op Schiphol had ik een tussenstop. Ik ben voetballer, maar ga nu tijdelijk in een ander land met jongeren werken om te kijken of dat iets voor mij is. En dan verteld u mij dat u gelooft dat de Heer dit voor mij wil. Haha. Ongelooflijk!’

Wauw! De man was een paar uur in Amsterdam en kreeg van de Heer een bevestiging. God is groot.