Verlegen liep hij het pad op…

Het is zo makkelijk te oordelen of nog erger te veroordelen. Wanneer iemand iets ‘ergers’ gedaan heeft, dan we in onze ogen zelf gedaan zouden hebben, kunnen we de neiging hebben onszelf wat beter te voelen dan de ander. Degene die de ‘daad’ heeft gedaan weet dat, en kampt vaak met schaamte. Zonde brengt schaamte. Het liefst zouden we willen verbergen.

Adam en Eva deden dit al. Ze hadden gezondigd, en begonnen zich te verbergen. Maar God zocht ze op.

De HERE God riep: ‘Adam, waar ben je?’ Adam antwoordde: ‘Ik hoorde U en toen werd ik bang omdat ik naakt ben. Daarom verstopte ik me.’ Genesis 3:9-10

Er kwam een man ons pad oplopen met een pallet. Ik herkende hem van jaren terug.

‘Huh,’ hij hier? Hoe is het mogelijk?’ Dacht ik.

Hij keek me verlegen en met schaamte aan. Er waren zoveel dingen gebeurd, waar over was gepraat. Hij had gestolen van mensen. Was vreemd gegaan, was gescheiden, enzovoort. Verbazing moet op mijn gezicht te zien zijn geweest. Hoe was het mogelijk. Ik had de man jaren niet gezien. Hij woonde allang in een hele andere plaats. Hij was minstens zo verbaasd als ik. ‘ Wat doe jij nou hier?’ Begon ik.

Ineens besefte ik wat er gebeurde. De Heer, wilde dat ik hem het evangelie zou vertellen. Ik begon te vertellen;

‘ Weet jij al dat God van je houdt en een geweldig plan met je leven heeft?’ vroeg ik.

Nog nooit had hij zoiets gehoord. ‘Je hebt zeker wel gehoord wat er allemaal gebeurd is?’

‘Tja, dat had ik gehoord, maar weet je? Ik veroordeel je niet. Jezus zou je ook niet veroordelen. Hij kwam niet om te oordelen, maar Hij kwam om te redden. De Bijbel zegt dat we allemaal gezondigd hebben, en daarom de heerlijkheid van God missen. ‘

En als iemand Mijn woorden hoort en niet gelooft, veroordeel Ik hem niet, want Ik ben niet gekomen om de wereld te veroordelen, maar om de wereld zalig te maken. Johannes 12:47 HSV

Zo liefdevol is Jezus!

Hij begon een gebed met mij mee te bidden en zijn gezicht begon te stralen. Het was of er een last van zijn schouders afviel. Een last waar hij al jaren mee rondliep. ‘Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt!’ zei hij.

Zijn leven kreeg vanaf die dag een andere wending. Hij was vrij gesproken, zoals Jezus een vrouw ooit vrij sprak. De mensen wilden haar veroordelen nadat ze had gezondigd. Maar Jezus sprak haar vrij.

En toen zij Hem dit bleven vragen, richtte Hij Zich op en zei tegen hen: Wie van u zonder zonde is, laat die als eerste de steen op haar werpen. Johannes 8:7 HSV

Mevrouw, kijk eens wat onder mijn muts staat.

Op een Zaterdag mocht ik iemand trainen om te leren mensen het evangelie te vertellen. Op een bankje zaten drie mannen. Eén van hen lachte de hele tijd een beetje spottend. ‘Ik geloof niet dat God liefde is,’ zei hij. ‘Ik heb geen dak boven mijn hoofd en geen werk. Is dat dan God?’

‘Ach, meneer, ik kan begrijpen dat dit moeilijk voor u is, en ik wil graag voor u bidden dat u werk zal krijgen. Zullen we dat doen?’ Dat vond hij goed. Ik bad voor hem, en hij werd wat serieuzer. En bedankte me ervoor. ‘Ik ben benieuwd of dit werkt’ zei hij.

‘Laten we iets afspreken meneer. Wanneer u binnenkort werk heeft, weet u wie daarvoor heeft gezorgd en geeft u God de eer. Zullen we dat afspreken?’ Hij glimlachte en knikte.

Maanden later was ik opnieuw op de straat in Amsterdam. Er waren twee mannen uit Engeland die ik had gesproken, en die allebei Jezus in hun leven uitnodigden. En hun oude leven inruilden voor het leven met God.

Toen ik me omdraaide, zag ik een man op een trappetje zitten met een muts op. ‘Ik ken hem ergens van, maar van wat?.’ dacht ik. Ik vroeg hem of iemand hem weleens verteld had, dat God van hem houdt en een plan heeft met zijn leven. ‘Ja, jij!.’ was zijn antwoord. ‘Oh, ik?’ stamelde ik.

‘Ja, en ik heb nu werk.’ zei hij. Wauw! Hij was het niet vergeten en had nu werk. ‘Dan hebben we een afspraak toch?’ ‘Ja, ik wil dat doen.’ zei hij. Samen dankten we God en hij gaf zijn leven over aan Jezus. Hij keek blij en vertelde me dat hij zoveel last had gekregen van de tatoeages op zijn lichaam. Hij schoof zijn muts wat omhoog en daar stonden twee hoorntjes getatoeëerd. En toen draaide hij zich om, om naar zijn nek te laten kijken. ‘666’ stond daar geschreven.

‘Heeft u misschien nog even wat geld voor eten? Ik leef op dit moment nog op straat en begin volgende maand pas met mijn nieuwe werk.’ vroeg hij. Vijf euro moet er volgens mij nog ergens in mijn tas zitten, bedacht ik. Ik grabbelde een tijdje in mijn tas, maar kon het niet vinden. ‘Ik ga even mijn man zoeken, en als hij het heeft, kom ik terug’ beloofde ik hem.

Ineens liep er een man terug vanuit de menigte, die ik herkende als één van de twee Engelse mannen die de Heer een paar minuten ervoor hadden aangenomen in hun leven. En hij stak mij vijf euro toe. Ik keek hem verbaasd aan, of ik water zag branden. ‘Is dit voor hem?’ En hij knikte.

Wauw! Hoe goed is God. De man had werk gekregen. Gaf zijn leven aan Jezus. Vroeg wat geld en dat kreeg hij van een andere man die net zijn leven had gegeven aan de Heer.

God maakte harten zacht.

Geliefden, laten wij elkaar liefhebben, want de liefde is uit God; en ieder die liefheeft, is uit God geboren en kent God. Wie niet liefheeft, kent God niet, want God is liefde. 1 Johannes 4:7-8

Ben je beschikbaar?

Heerlijk relaxed zaten we in onze hotelkamer even bij te komen van de hitte buiten. We hadden een dagje strand gehad in Griekenland, maar alleen al het stukje lopen van de strandstoel naar de kamer zorgde al voor een laagje zweet op je rug.

Ineens was er enorme herrie naast ons in de kamer naast ons. Alle dagen en nachten hadden we nog niks gehoord en ik voelde een lichte irritatie. Nee, hé! Ze gaan toch geen mensen naast de onze zetten die zo luid zijn?

Een kwartiertje later hing ik wat met de hand gewassen kleding buiten aan het wasrek. Daar stond de luidruchtige buurman een peukie te roken. Ik voelde de drang in mijzelf omhoog komen om het evangelie te delen. ‘ Mmm, nu even niet hoor. misschien morgen.’ Dacht ik. Maar ik deed het toch. De Liefde dringt me. ‘Meneer, heeft iemand u weleens verteld dat God van u houdt en een plan heeft voor uw leven?’ Hij keek me aan of hij water zag branden en ik besefte dat hij me niet begreep in het engels. Dus ik begon het te vertalen op translate. En liet het hem lezen. Toen ik mijn telefoon over het balkon aan de man liet zien, pakte hij hem uit mijn handen. ‘Oh Heer, dank U dat U waakt over mijn spullen.’ Bad ik ondertussen.

De man werd blij van wat hij las en gaf mijn telefoon terug. En ik typte driftig verder. Dat we allemaal gezondigd hadden, en daardoor de nabijheid van God missen. En dan de oplossing!

Het evangelie! Het goede nieuws dat Jezus kwam om te zoeken en te redden wat verloren was.

Hij ging het gebed om redding mee bidden. Of beter gezegd, hij bad het. Ik kan geen Grieks lezen. En hij was zo blij! Van alles wat ik had geschreven wilde hij foto’s maken.

Toen begon hij te vertellen wie ze waren. Ze waren vier uur naar dit hotel komen rijden, omdat hij de manager was van een zanger en tevens zijn chauffeur. De zanger zou één uur lang die nacht gaan zingen in een lokale club, en de volgende dag zouden ze terug rijden.

Eén nacht!

Ze waren slechts één nacht naast onze kamer. En dat ene moment kreeg de man het evangelie te horen. Ik was zo blij! De Heer zond iemand naast ons. En we kregen de kans hem het allerbeste nieuws te vertellen. En de man vervolgde zijn weg met blijdschap.

Stiekem hoopte ik dat de man meteen zo veranderd was, dat ze die nacht zachtjes zouden doen. Dat was niet zo. Maar de blijdschap dat Hij het allerbeste nieuws had gehoord, won het en ik bad zachtjes terwijl iedereen sliep.

‘Heer, dank U wel, dat U het goede werk dat U in hem begonnen bent, ook zult afmaken.

Ik vertrouw erop dat Hij Die in u een goed werk begonnen is, dat voltooien zal tot op de dag van Jezus Christus. Filippenzen 1:6 HSV

Op de juiste plaats, op de juiste tijd.

Soms heb je van die momenten, die je nooit meer vergeet.

Het was zomaar een dag in Amsterdam.
We waren die dag op straat om mensen over Jezus te vertellen.
Ik liep een trap af en daar zat een man. Hij zat ontspannen tegen een muurtje aan. Meestal, wanneer ik bij dat stukje Amsterdam kwam, zaten de mensen er te blowen. Maar deze man niet. Rustig dronk hij aan zijn colaatje.

‘Goedemiddag meneer, heeft iemand u weleens verteld dat God van u houdt en een enorm goed plan voor uw leven heeft?’ begon ik.
Dat had hij wel eens gehoord, maar zijn leven had hij nog niet aan God overgegeven. Hij wilde dit wel graag en samen baden we het zondaarsgebed.

Zijn gezicht begon te stralen.

Toen begonnen er woorden in mijn hart op te borrelen…

‘Meneer, Ik geloof dat de Heer wil zeggen dat u met jonge jongens zal gaan werken. Dat u vooral een vader figuur zal worden voor jongens die geen goede vader of geen vader hebben gehad. Zodat de jongens hun leven weer op de rit gaan krijgen.’ Ik keek hem aan en peilde zijn reactie.

Hij begon te lachen. ‘Haha, dit is ongelooflijk, hoe weet u dit?’ vroeg hij.

Ik werd nieuwsgierig en vroeg.. ‘vertel eens? Ik weet helemaal niks.’

‘Ik ben op reis vanuit Duitsland naar een ander land. Hier op Schiphol had ik een tussenstop. Ik ben voetballer, maar ga nu tijdelijk in een ander land met jongeren werken om te kijken of dat iets voor mij is. En dan verteld u mij dat u gelooft dat de Heer dit voor mij wil. Haha. Ongelooflijk!’

Wauw! De man was een paar uur in Amsterdam en kreeg van de Heer een bevestiging. God is groot.

Het was alsof ze wachtten op het goede nieuws.

Er kwam een mail vanuit een woonplaats in het midden van het land. ‘We hebben een filmpje van je gezien over ‘Kies nu het leven.’ Het sprak ons aan, en we begrepen dat je ook regelmatig de straat op gaat…’

Ik was verrast.

‘Zou jij een keer met ons mee willen de straat op? We zijn met een klein team normaal. Er zal een markt zijn en we kunnen veel mensen bereiken.’

Ik keek mijn man aan en hij grijnsde. ‘Vind je leuk hé?’ zei hij. ‘Zeker weten’ antwoordde ik.

Mijn hart brandt voor het evangelie. We hebben de allerbeste boodschap die je maar bedenken kan. Een boodschap van redding. God wil dat niemand verloren gaat!

God was het namelijk die in Christus de wereld met Zichzelf verzoende, en aan hen hun overtredingen niet toerekende; en Hij heeft het woord van de verzoening in ons gelegd. Wij zijn dan gezanten van Christus, alsof God Zelf door ons smeekt. Namens Christus smeken wij u: laat u met God verzoenen. Want Hem Die geen zonde gekend heeft, heeft Hij voor ons tot zonde gemaakt, opdat wij zouden worden gerechtigheid van God in Hem. 2 Korinthe 5: 19-21

God was het die Zichzelf met de wereld verzoende. Dit is verleden tijd. Hij heeft dit gedaan door Jezus Christus aan het kruis. En daar riep Jezus: ‘Het is volbracht’ Halleluja! Dat is de boodschap die wij hebben.

We besloten de straat mee op te gaan in het mooie stadje. We ontmoeten drie vurige evangelisten in een buurthuis, waarna we met twee van de drie de straat opgingen en 20 mensen tot Jezus zagen komen die dag. Een prachtige oogst.

Opnieuw geboren.

We wilden meteen erna naar huis, maar kregen het nog op ons hart, nog even het buurthuis in te gaan voor een bakkie koffie. Daar zaten Sylvie en Mike met nog andere mensen gezellig te kletsen. Eigenlijk wilden Mike en Sylvie ze die dag niet naar het buurthuis gaan. Op het laatst besloten ze om toch te gaan.

‘Komen jullie hiervandaan?’, was de vraag die ons werd gesteld. ‘Nee, wij komen uit Opheusden en zijn hier gekomen om met wat anderen de mensen over Jezus te vertellen op de straat.’ Ze lachten wat en keken elkaar aan. En ik stelde ze de vraag of zij Jezus al in hun hart hadden. ‘Nee, maar dat wil ik wel’, zei Sylvie. Waarna we samen een gebed hebben gebeden en we allen in diep ontzag waren voor onze Heer. Erna nodigde ook Mike Jezus uit in zijn hart.

Maar allen, die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven om kinderen Gods te worden, hun, die in Zijn naam geloven. Johannes 1:12

Die middag zijn Sylvie en Mike opnieuw geboren. En dat schreef Sylvie ook op Instagram. ‘Vandaag ben ik opnieuw geboren.’ De Heer heeft een honger en een dorst in hen gelegd en gaat door met Zijn werk. De volgende maand zullen ze worden gedoopt en ze zien er naar uit hun oude leven volledig af te leggen. Die dag namen ze het evangelie aan, waar ze ongemerkt al lange tijd naar op zoek waren. Zelfs als jong meisje had ze al gezocht naar God en wilde christen worden. Maar door omstandigheden werd dit geroofd.

‘We zijn nooit meer alleen en kunnen alles doen met Zijn kracht en hulp’, schreef Sylvie laatst. ‘Ik heb zo’n honger naar alles van God.’

Iedere keer opnieuw raakt het mij wanneer mensen tot geloof komen. De liefde van God voor ieder mens. De bijbel zegt dat er feest in de hemel is wanneer een zondaar zich bekeert.

Halleluja!! God is goed.

Dank U Heer, dat U het goede werk in hen begonnen bent en het zal afmaken. Dat U het zal leren, de weg die ze moeten gaan. Dat Uw oog op hen zal zijn. Dat U ze nooit zal begeven of verlaten en Uw Vrede nimmermeer van hen wijkt. Dank U dat U een honger in ze gelegd heeft. En dat U al wie hongeren en dorsten naar Uw gerechtigheid, zal verzadigen. Amen.