Bij een gebeds- en aanbiddingsdienst waar we pas waren, zag ik veel mensen met elkaar gezellig keuvelen. Over van alles en nog wat. De voorganger riep: ‘Kom op volk van God, laten we ons buigen tot God en ons bekeren van onze verdeeldheid in het lichaam van Christus. Bekeren van discussie en tweedracht. En laten we bidden voor ons land, voor onze stad en ons volk, zodat God ons land zal genezen’ Een groep ging hierin mee en aanbad uitbundig mee. Een andere groep was vooral bezig met elkaar. Gezellig aan het keuvelen over de dagelijkse beslommeringen. Ik voel, zie en hoor vaak veel om mij heen en het valt niet altijd mee dan te focussen. Ik besloot mijn ogen dicht te doen. Maar mijn oren kon ik niet sluiten. Normaal zou het niet zo opgevallen zijn, omdat de mensen dan konden fluisteren, maar we waren op drie meter afstand van elkaar en de mensen konden niet anders dan met flinke stemverheffing te praten, wilden ze boven de muziek uitkomen om elkaar te bereiken.
Ik voelde een teleurstelling boven komen. Mijn beeld van deze dag was: Samen strijden in lied en gebed voor ons land. Voor elkaar, voor de overheid en alles eromheen. Het voelde voor mij als een verzwakt leger wat zich druk maakte of hun haar wel goed zat. Of ze wel genoeg te eten kregen in het gevecht, of hun kleding wel schoon zou zijn…
Ik ging vandaag bidden en zei: ‘Heer, ik bekeer mij van mijn vaak zo eigen lauwe houding. Dat er zoveel dingen mijn aandacht vragen, dingen die ikzelf zo fijn vind om te doen. Terwijl U zegt: Zoek eerst Mijn Koninkrijk en de rest zal je worden gegeven. Heer, hoe moeten we de strijd winnen als de kerk verdeeld is en met zichzelf bezig. Ook ik?’
In Openbaring 3:15-16 staat:
‘Ik ken uw werken, en weet dat u niet koud en niet heet bent. Was u maar koud of heet! Maar omdat u lauw bent en niet koud en ook niet heet, zal Ik u uit Mijn mond spuwen.‘
Hoe bedoel je zwart/wit? De Heer wil dat we vurig zijn van de Heilige Geest of als een beker koud water. Verfrissend! Lauw is iets ertussen in. Grijs. Geen keuze. Onpartijdig?
Laatst keken we kamp van Koningsbrugge op TV. Een indrukwekkende serie hoe het corps commando’s wordt opgeleid. Als één moesten ze optrekken. Stel dat er één moe was, moest de rest hem ophalen of meetrekken. Niemand mocht achterblijven. Er werden instructies gegeven hoe te handelen in de missie die komen ging. Wat zou er gebeuren als twee niet goed luisterden en gewoon met hun eigen programma bezig waren? Ze zouden de rest in gevaar brengen en eruit vliegen. Eén ging vooral voor zichzelf, voor zijn eigen leerweg. Ook hij moest zijn naam kaartje inleveren. Steeds opnieuw vielen er mensen af. Ik vond de meest opmerkelijke situatie toen één man op de boot in slaap viel. Zijn mede-commando’s probeerden hem wakker te krijgen, maar steeds opnieuw viel hij in slaap. Het werd zwaar aangerekend en ook hij moest vertrekken. Wow!
Zijn we lekker gered en in een gezellig bubbeltje gekomen toen we tot geloof kwamen? Of mag het ons wat kosten?
Lucas 14:25-33 zegt: ‘Grote groepen mensen reisden met Jezus mee. Jezus draaide Zich naar hen om en zei: ‘Als je bij Mij komt, moet je meer van Mij houden dan van je vader en moeder, vrouw en kinderen, broers en zussen. Je moet zelfs meer van Mij houden dan van je eigen leven. Anders kun je niet Mijn leerling zijn. Als je niet het kruis draagt en Mij volgt, kun je geen leerling van Mij zijn.
Als je een toren wil gaan bouwen, ga je toch eerst rustig uitrekenen wat het zal gaan kosten? Je moet toch weten of je het werk zal kunnen afmaken? Want stel dat je het werk niet kan afmaken nadat je het fundament hebt gelegd. Dan zal iedereen je uitlachen! Ze zullen zeggen: ‘Ha, die man begon te bouwen, maar hij kon het niet afmaken!’
En als een koning tegen een andere koning ten strijde trekt, zal hij eerst rustig bedenken of hij het met een leger van 10.000 man zal kunnen winnen van iemand die een leger van 20.000 man heeft. En als hij denkt dat hij niet zal kunnen winnen, stuurt hij boodschappers naar de andere koning als die nog ver weg is met zijn leger. En hij vraagt hem op welke voorwaarden hij vrede met hem kan sluiten. Zo kunnen jullie dus alleen maar mijn leerling zijn, als jullie alles wat jullie hebben, kunnen loslaten.’
Lieve broeders en zusters, laten we vurig zijn of een verfrissende beker water. Geen grijze muis, maar zout van de aarde, het licht van de wereld!