Op de juiste plaats, op de juiste tijd.

Soms heb je van die momenten, die je nooit meer vergeet.

Het was zomaar een dag in Amsterdam.
We waren die dag op straat om mensen over Jezus te vertellen.
Ik liep een trap af en daar zat een man. Hij zat ontspannen tegen een muurtje aan. Meestal, wanneer ik bij dat stukje Amsterdam kwam, zaten de mensen er te blowen. Maar deze man niet. Rustig dronk hij aan zijn colaatje.

‘Goedemiddag meneer, heeft iemand u weleens verteld dat God van u houdt en een enorm goed plan voor uw leven heeft?’ begon ik.
Dat had hij wel eens gehoord, maar zijn leven had hij nog niet aan God overgegeven. Hij wilde dit wel graag en samen baden we het zondaarsgebed.

Zijn gezicht begon te stralen.

Toen begonnen er woorden in mijn hart op te borrelen…

‘Meneer, Ik geloof dat de Heer wil zeggen dat u met jonge jongens zal gaan werken. Dat u vooral een vader figuur zal worden voor jongens die geen goede vader of geen vader hebben gehad. Zodat de jongens hun leven weer op de rit gaan krijgen.’ Ik keek hem aan en peilde zijn reactie.

Hij begon te lachen. ‘Haha, dit is ongelooflijk, hoe weet u dit?’ vroeg hij.

Ik werd nieuwsgierig en vroeg.. ‘vertel eens? Ik weet helemaal niks.’

‘Ik ben op reis vanuit Duitsland naar een ander land. Hier op Schiphol had ik een tussenstop. Ik ben voetballer, maar ga nu tijdelijk in een ander land met jongeren werken om te kijken of dat iets voor mij is. En dan verteld u mij dat u gelooft dat de Heer dit voor mij wil. Haha. Ongelooflijk!’

Wauw! De man was een paar uur in Amsterdam en kreeg van de Heer een bevestiging. God is groot.

Een briefje uit de hemel

Een drukke tijd hadden we achter de rug en ik was moe. Er kwam een verlangen in mij op om terug te trekken van alles en iedereen, en daar wilde ik de stem van de Heer horen. Soms worden alle andere stemmen zo luid, dat het moeilijk word om de zachte stem van de Herder te horen.

Ik vroeg mijn man, of ik een Airbnb mocht boeken om even alleen te zijn en 24 uur door te brengen met de Heer. Hij vond het goed en ik kon meteen nog gaan. Het was winter en het vroor. Het liefst kroop ik onder een deken bij de kachel om er voorlopig niet meer onder vandaan te komen. Geef mij het zonnetje maar.

Ik was de Heer aan het zoeken en vroeg Hem te spreken over dingen. En ik wilde een nieuwe video opnemen. Stilzitten is niet echt één van mijn talenten, dus ik begon alweer een planning te maken voor die korte 24 uur.

Er was een diep verlangen in mij om mensen te bemoedigen die ook hongerig waren naar de Heer, maar er echt over vertellen durfde ik toen nog niet.

In was terechtgekomen in een piepklein dorpje, nog kleiner dan ons eigen dorp. ‘Heer, wilt U spreken? Wat wilt U zeggen. Wat ziet U Heer?’

Op een bepaald moment liep ik langs een huis met een bijzondere naam erop. ‘ Dova.” Ik mijmerde: ‘Wat zou dat betekenen?’ Ik vroeg de Heer of Hij een woord had voor de mensen van dit huis. En begon het uit te schrijven op een briefje. Ik weet niet meer wat er precies op het briefje stond, maar dit was de strekking: ‘Het huis zal een huis van Vrede zijn, God ziet jullie en wil je leiden en onderwijzen.’

Voor de zekerheid zette ik mijn naam eronder. Dan zouden de mensen nog wat kunnen laten weten of vragen als ze dat verlangen hadden. Alleen mijn naam, verder niets.

Ik vouwde het brief op en besloot het in hun brievenbus te stoppen. Dit had ik nooit eerder gedaan en ik stond te trillen op mijn benen. ‘Straks doen ze de deur open, zijn ze niet eens christen, en denken ze dat ik gek geworden ben. ‘Allerlei gedachten schoten door mijn hoofd om het niet te doen. Maar ik deed het toch.

Het duurde ruim een half jaar…

Toen kreeg ik een berichtje van een vrouw via Facebook. ‘Ben jij degene die eens een briefje bij ons in de bus heeft gedaan in die en die plaats?’ ‘ Dat klopt inderdaad.’ antwoordde ik. Spontaan begonnen mijn benen weer te trillen. Ze schreef: ‘Ik wilde zo graag weten of het de wil van God was, dat wij hier waren gaan wonen.’ Ik had het liefst gewoon een briefje uit de hemel gehad en had dit ook uitgesproken naar God. De dag dat jij een briefje in de bus deed, met die bevestigende woorden, ontving ik het verlangen van mijn hart. God liet daar zien, dat Hij een plan hier had met ons. Hierdoor kreeg ik vrede. God kent de verlangens van ons hart en wil ze horen. God is goed. Halleluja.

Vliegtuig gemist. ✈️

Na een prachtige kleine week in Tampa waar we de fireconferentie bezochten, zouden we op Maandagavond terug vliegen naar Nederland.

Het vliegtuig van Tampa naar Atlanta was vertraagd, en we hadden al een zeer korte tijd om van de ene naar de andere vlucht over te stappen. -50 minuten om precies te zijn. Uiteindelijk werden dat slechts 5 minuten, dus dat ging niet lukken. Toen we om 3 minuten over half 11 aankwamen, was het vliegtuig vertrokken. Even schakelen. ‘Oke Heer, ik weet niet waar dit voor is, maar ik geloof dat het ten goede zal zijn voor uw koninkrijk.’ Bad ik.

Bij het omboeken van de vlucht stond er een echtpaar voor ons, dat dit in 30 jaar Tampavakantie nog nooit hadden meegemaakt en en ook niet blij waren. Wow 30 jaar! Dat is niet voor niets dan dat wij hier staan. We begonnen het evangelie te delen met de man. maar hij wees ‘Begin hier niet over met mij.’ Zei hij. ‘Prima meneer, u heeft een keuze, maar u staat straks wel voor God en u heeft vandaag nog een keuze, maar God houdt van u.’ Hij wees het opnieuw af, maar het woord van God keert niet leeg terug. En zal doorwerken in zijn hart. De man woonde 20 minuutjes van ons huisadres vandaan. Hoe bijzonder dat je zo ver weg dit dan kan delen.

Na een nacht slapen, gingen we naar een bos. We hadden door de vertraging nog een extra dagje vrij in Atlanta. In de Uber hadden we chauffeur Rodriguez, die Jezus aannam. Hij had veel last van schaamte richting God. En had onder andere enorm spijt van zijn tatoeages, omdat hij zijn lichaam ermee had beschadigd, zei hij. We vertelden hem dat Jezus alles wegwist van zijn verleden en er zelfs niet meer aan denkt. Hij dankte God voor het gesprek en was zo blij.

Gospel

Toen kwamen we een vrouw tegen in het bos. Ze vertelde gered te zijn door Jezus Christus. Dat is goed nieuws! Maar, vroeg ze. ‘Hoe kan ik ook mensen vertellen over Jezus zoals jullie doen?’ We vertelden het haar, en ze filmde het. Mochten voor vrijmoedigheid voor haar bidden. Ze huilde van blijdschap over deze ontmoeting. Ze had een vriend die ze graag naar de Heer wilde leiden, maar wist niet hoe. ‘Dit is een antwoord op mijn gebed,’ riep ze uit. Halleluja!

Als alleen al voor deze vrouw ons vliegtuig was gemist. Was het al goed.♡

Mensen wachten op het goede nieuws.?

Zou jij iemand een miljoen willen geven? 
Zie je dat gezicht dan al voor je? 
Stralend van oor tot oor. 

Weet je, die miljoen gaat gewoon weer op. 
En zal een nog grotere leegte achter laten dan  er al was. 

We mogen mensen veel beter nieuws vertellen. Redding door Jezus Christus. 

Want allen hebben gezondigd en missen de heerlijkheid van God, en worden om niet gerechtvaardigd door Zijn genade, door de verlossing in Christus Jezus. Romeinen 3:23‭-‬24 HSV

We hebben allen gezondigd en missen hierdoor de heerlijkheid van God. Maar nu het goede nieuws… 
God verzoende zich met de wereld door Jezus Christus.

God was het namelijk Die in Christus de wereld met Zichzelf verzoende, en aan hen hun overtredingen niet toerekende; en Hij heeft het woord van de verzoening in ons gelegd. 2 Korinthe 5:19 HSV

Ik wil jou dit vertellen.
En roep op dit met mij te vertellen aan iedereen. 

Want ik schaam mij niet voor het Evangelie van Christus, want het is een kracht van God tot zaligheid voor ieder die gelooft, eerst voor de Jood, en ook voor de Griek.

Dit is niet een tijdelijk ding. Maar voor altijd. 

Als u met uw mond de Heere Jezus belijdt en met uw hart gelooft dat God Hem uit de doden heeft opgewekt, zult u zalig worden. Want met het hart gelooft men tot gerechtigheid en met de mond belijdt men tot zaligheid. Want de Schrift zegt: Ieder die in Hem gelooft, zal niet beschaamd worden. Romeinen 10:9‭-‬11 HSV

100% genade

Genade aannemen is voor ons vaak moeilijk. Het liefst doen we iets terug.

Jaren geleden hadden we een klant. Zijn winkel brandde op een dag volledig af. Nadat de schade was opgeruimd en een nieuw pand werd gebouwd, kwam de vraag of we weer wilde komen leveren.

Samen overlegden we wat te doen. De vraag om korting zou gaan komen. Wat zullen we doen als die vraag komt? De normale korting die deze klant kreeg was 10%.

We kregen het volgende op ons hart. De klant zou of de hele bestelling gratis krijgen. Of hij zou de normale 10% krijgen. Hij mocht zelf kiezen.

Een spannend moment ook wel voor ons. We hadden een klein bedrijfje en konden het geld goed gebruiken. Hoe groot zou die order wel niet worden?

‘Meneer van Walsem, u begrijpt dat we een moeilijke tijd achter de rug hebben.’ begon de zoon van de eigenaar. ‘We willen u dan ook vragen om een steentje bij te dragen.’ Mijn man zei dat we daar al over nagedacht hadden en bood de 10% of de 100% aan. De man kreeg tranen in zijn ogen en vertelde dat niemand dit nog had aangeboden.

Hij zou het allemaal met zijn vader gaan bespreken. En er op terug komen.

Die week belde de heer van het bedrijf. Een statige man die altijd in zijn rol als onderhandelaar was. Een echt zaken man. Altijd netjes in pak, vaak met hoed op.

‘Meneer van Walsem, u stelt ons voor een dilemma,’ begon hij. ‘U begrijpt dat we dit erg moeilijk vinden. Voor nu heeft de verzekering alles netjes gedekt en hebben we het niet nodig, maar voor de toekomst weten we het niet. Maar kunnen we het niet 50/50 doen? Dan doet u wat en ik.’ Dit hadden we al verwacht. ‘Maar mijn man antwoorde.. Nee, meneer dat kan niet. Het is of 10% zoals normaal of 100% en u mag kiezen.’

De man zei: ‘ Dan kan ik niet anders zeggen dan dat de 10% genoeg is.’

Wauw! Wat een diepe les voor ons over genade.

God heeft 100% genade voor ons.

Kunnen we dat aannemen?