Ze verbergt zich!

“Soms heb ik van die heerlijke mijmer momentjes in de zon. Dan sluit ik mijn ogen en geniet ik van de warme stralen. Koffie erbij en ik vergeet even alles om me heen en begin een beetje te mijmeren.”

Ik denk vandaag aan een vrouw. Ze was nog jong, net in de twintig denk ik. We waren weer een dag op straat om het goede nieuws te vertellen aan mensen. En ik zag haar al van ver zitten op een trappetje in Amsterdam. De Heer sprak in mijn hart ‘Ze verbergt zich.’

Ik schrok een beetje. ‘Oh, ze verbergt zich.’ En ik herhaalde dit aan mijn man.

Laten we even bij haar gaan kijken en haar vertellen dat God van haar houdt en een plan heeft voor haar leven.

‘Mevrouw, klopt het dat u zich verbergt?’ Meteen begon ze te huilen. Ik ging verder zonder in te gaan op haar tranen. ‘En weet u dat God van u houdt en een plan heeft met uw leven?’ Na een wat langer gesprek besloot ze de Heer Jezus, de Heer van haar leven te maken. Toen pas vroeg ik haar waarom ze moest huilen. ‘Wat raakt u zo mevrouw?’

Ze begon te vertellen: Haar moeder had gehoord dat ze ziek was. En volgens de artsen was er weinig aan te doen. Ze was veranderd van een liefdevolle, zorgende moeder, naar een moeder die stug was en alleen nog maar op bed kon liggen.

‘Ik voel me vaak zo alleen.’ Ze huilde hart. ‘Maar vanmorgen heb ik het uitgeroepen naar God, ‘ ging ze verder. ‘Ik heb Hem gevraagd, of Hij me alstublieft wilde laten weten of Hij bestaat, en nu staan jullie hier met deze boodschap dat Hij me kent en van me houdt, en een plan heeft met mijn leven.’

Halleluja!! Hoe goed is God.

God kent je door en door.

HEERE, U doorgrondt en kent mij. Ú kent mijn zitten en mijn opstaan, U begrijpt van verre mijn gedachten. U onderzoekt mijn gaan en mijn liggen, U bent met al mijn wegen vertrouwd. Al is er nog geen woord op mijn tong, zie, HEERE, U weet het alles. U sluit mij in van achter en van voren, U legt Uw hand op mij. Dit kennen – het is mij te wonderlijk, te hoog, ik kan er niet bij. Psalm 139:1-6

Een briefje uit de hemel

Een drukke tijd hadden we achter de rug en ik was moe. Er kwam een verlangen in mij op om terug te trekken van alles en iedereen, en daar wilde ik de stem van de Heer horen. Soms worden alle andere stemmen zo luid, dat het moeilijk word om de zachte stem van de Herder te horen.

Ik vroeg mijn man, of ik een Airbnb mocht boeken om even alleen te zijn en 24 uur door te brengen met de Heer. Hij vond het goed en ik kon meteen nog gaan. Het was winter en het vroor. Het liefst kroop ik onder een deken bij de kachel om er voorlopig niet meer onder vandaan te komen. Geef mij het zonnetje maar.

Ik was de Heer aan het zoeken en vroeg Hem te spreken over dingen. En ik wilde een nieuwe video opnemen. Stilzitten is niet echt één van mijn talenten, dus ik begon alweer een planning te maken voor die korte 24 uur.

Er was een diep verlangen in mij om mensen te bemoedigen die ook hongerig waren naar de Heer, maar er echt over vertellen durfde ik toen nog niet.

In was terechtgekomen in een piepklein dorpje, nog kleiner dan ons eigen dorp. ‘Heer, wilt U spreken? Wat wilt U zeggen. Wat ziet U Heer?’

Op een bepaald moment liep ik langs een huis met een bijzondere naam erop. ‘ Dova.” Ik mijmerde: ‘Wat zou dat betekenen?’ Ik vroeg de Heer of Hij een woord had voor de mensen van dit huis. En begon het uit te schrijven op een briefje. Ik weet niet meer wat er precies op het briefje stond, maar dit was de strekking: ‘Het huis zal een huis van Vrede zijn, God ziet jullie en wil je leiden en onderwijzen.’

Voor de zekerheid zette ik mijn naam eronder. Dan zouden de mensen nog wat kunnen laten weten of vragen als ze dat verlangen hadden. Alleen mijn naam, verder niets.

Ik vouwde het brief op en besloot het in hun brievenbus te stoppen. Dit had ik nooit eerder gedaan en ik stond te trillen op mijn benen. ‘Straks doen ze de deur open, zijn ze niet eens christen, en denken ze dat ik gek geworden ben. ‘Allerlei gedachten schoten door mijn hoofd om het niet te doen. Maar ik deed het toch.

Het duurde ruim een half jaar…

Toen kreeg ik een berichtje van een vrouw via Facebook. ‘Ben jij degene die eens een briefje bij ons in de bus heeft gedaan in die en die plaats?’ ‘ Dat klopt inderdaad.’ antwoordde ik. Spontaan begonnen mijn benen weer te trillen. Ze schreef: ‘Ik wilde zo graag weten of het de wil van God was, dat wij hier waren gaan wonen.’ Ik had het liefst gewoon een briefje uit de hemel gehad en had dit ook uitgesproken naar God. De dag dat jij een briefje in de bus deed, met die bevestigende woorden, ontving ik het verlangen van mijn hart. God liet daar zien, dat Hij een plan hier had met ons. Hierdoor kreeg ik vrede. God kent de verlangens van ons hart en wil ze horen. God is goed. Halleluja.

100% genade

Genade aannemen is voor ons vaak moeilijk. Het liefst doen we iets terug.

Jaren geleden hadden we een klant. Zijn winkel brandde op een dag volledig af. Nadat de schade was opgeruimd en een nieuw pand werd gebouwd, kwam de vraag of we weer wilde komen leveren.

Samen overlegden we wat te doen. De vraag om korting zou gaan komen. Wat zullen we doen als die vraag komt? De normale korting die deze klant kreeg was 10%.

We kregen het volgende op ons hart. De klant zou of de hele bestelling gratis krijgen. Of hij zou de normale 10% krijgen. Hij mocht zelf kiezen.

Een spannend moment ook wel voor ons. We hadden een klein bedrijfje en konden het geld goed gebruiken. Hoe groot zou die order wel niet worden?

‘Meneer van Walsem, u begrijpt dat we een moeilijke tijd achter de rug hebben.’ begon de zoon van de eigenaar. ‘We willen u dan ook vragen om een steentje bij te dragen.’ Mijn man zei dat we daar al over nagedacht hadden en bood de 10% of de 100% aan. De man kreeg tranen in zijn ogen en vertelde dat niemand dit nog had aangeboden.

Hij zou het allemaal met zijn vader gaan bespreken. En er op terug komen.

Die week belde de heer van het bedrijf. Een statige man die altijd in zijn rol als onderhandelaar was. Een echt zaken man. Altijd netjes in pak, vaak met hoed op.

‘Meneer van Walsem, u stelt ons voor een dilemma,’ begon hij. ‘U begrijpt dat we dit erg moeilijk vinden. Voor nu heeft de verzekering alles netjes gedekt en hebben we het niet nodig, maar voor de toekomst weten we het niet. Maar kunnen we het niet 50/50 doen? Dan doet u wat en ik.’ Dit hadden we al verwacht. ‘Maar mijn man antwoorde.. Nee, meneer dat kan niet. Het is of 10% zoals normaal of 100% en u mag kiezen.’

De man zei: ‘ Dan kan ik niet anders zeggen dan dat de 10% genoeg is.’

Wauw! Wat een diepe les voor ons over genade.

God heeft 100% genade voor ons.

Kunnen we dat aannemen?

Proef en zie dat de Heere goed is.

Proef en zie dat de HEERE goed is; welzalig de man die tot Hem de toevlucht neemt. Psalm 34:9 HSV

Wij als mensen, zijn de ambassadeurs van Jezus. Wij zijn Zijn handen; Hij woont met Zijn Heilige Geest in ons lichaam. Wij zijn Zijn ogen. Mensen zullen als ze naar ons kijken, bepalen of God goed is. Of wat uit onze mond komt, lekker smaakt.

We waren laatst in Veenendaal en vertelden wat mensen over de goedheid van God. Onder andere hoe God van hen houdt en een plan met hun leven heeft. Nee, zei er één, laat maar zitten. Ik heb zoveel ellende meegemaakt in de kerk dat ik ben afgehaakt.

Een volgende had eenzelfde soort verhaal. Er was iets gebeurd in zijn leven, en de mensen in de kerk hadden hem gewoon laten vallen. Ze hadden niet geproefd van de goedheid van God. Maar geproefd van bittere vruchten van mensen. Mensen kijken naar ons, luisteren of onze woorden overkomen met onze daden. Aan de vruchten ken je de boom zei Jezus zelf.

Mijn man en ik waren lekker over een markt aan het wandelen, toen een verkoper tegen ons begon te praten over zijn vreselijk lekkere chutney. ‘Het is echt heel lekker! Zeker met Doritos chips. ‘Zei hij. ‘ Is het een idee dat u het mensen laat proeven meneer?’ vroeg ik. ‘Dan kunt u mensen beter overtuigen. Nu zijn het slechts woorden.’ De man vond dit onzin. Zonde van het geld.

Toch geloofden mijn man en ik in het plan om mensen te laten proeven. En we voegden zelf wel de daad bij het woord. We kochten de chips, waar de chutney zo lekker bij zou smaken, in de supermarkt en gingen terug naar de man. Toen kochten we een potje van zijn overheerlijke mango chutney. We legden een papiertje neer op zijn marktkraam, en leegden de zak chips, opende het potje chutney en moedigden de man aan om zijn waren opnieuw aan te prijzen. ‘ Nu kunnen mensen proeven wat u heeft meneer. Proef en smaak dat de chutney lekker is, en zeker met die chips.’ De man wist niet hoe hij het had en zijn mond viel bijna open van verbazing. Hij wilde de chutney dan alsnog aan ons geven. Of ik moest het in ieder geval zelf proeven. Maar uiteindelijk nam hij het van ons aan, en begon ermee te werken.

We kunnen mensen vertellen dat God goed is, maar als ze uit ons gedrag iets anders proeven, geloven ze je niet. Ze zullen zelfs nog verder van je vandaan gaan. Ze kijken, proeven, smaken… mmmm is dit goed voedsel?

proeven

Is het lekker zout? U bent het zout van de aarde; maar als het zout zijn smaak verloren heeft, waarmee zal het gezouten worden? Het deugt nergens meer voor dan om weggeworpen en door de mensen vertrapt te worden. (Mattheüs 5:13)

Of lekker zoet? Hoe zoet zijn Uw woorden voor mijn gehemelte, zoeter dan honing voor mijn mond. Psalm 119:103

Weer een andere man vertelde: ‘Ik heb vrienden in de zware hoek van de kerk’ zei hij. ‘Echt, zulke mensen,’ en stak zijn duim omhoog. ‘Door de week gaat het super, maar als ik diezelfde mensen op Zondag tegen kom, lopen ze met een boog om me heen, kijken me niet aan en zeggen niks! Dus mevrouw, ik vond de communicatie gezellig met u. Fijn dat u mij vertelde dat God van me houdt, maar ik hoef er om deze reden niets mee. Ik moet daar niks van hebben.’

Wat proeven mensen als ze ons zien en horen? Zoet van het woord? Zout uit het woord. Dorstlessend van het levende water wat uit ons binnenste vloeit? De liefde van Jezus?

Als we steeds in de aanwezigheid van God zijn, en ons laten vullen met Zijn liefde, als we het woord lezen wat ons scherpt en schoonwast. Wanneer we blijven in de die eerste liefde, praten met God, ons laten corrigeren door de Heilige Geest, dan zullen we dat uitstralen. Dan gaan mensen proeven dat we anders zijn en gaan de woorden die we spreken niet slechts woorden zijn, maar kracht.

En op de laatste, de grote dag van het feest, stond Jezus daar en riep: Als iemand dorst heeft, laat hij tot Mij komen en drinken. Wie in Mij gelooft, zoals de Schrift zegt: Stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien. Drink van Hem, het levende water.

Levend water komt uit ons binnenste en verfrist de ander, Zout geeft smaak of reinigt. Honing is zoet…