Auteur: Annelies

Vandaag wil ik even iets delen wat recht uit mijn hart komt. We leven in een tijd van Corona. De tweede golf wordt het genoemd. Net als veel mensen, kan ik het woord Corona bijna niet meer horen. Ik zie mensen angstig naar elkaar kijken, als potentieel gevaar. Afgelopen week nog… Ik fietste een heerlijk rondje op de racefiets. Wat een weertje was het zeg. Ik genoot met volle teugen. Ik reed op een fietspad naast een doorgaande weg. Van ver zag ik een man met zijn hond lopen en besloot vast aan de kant te gaan voor hem… De man keek me aan, alsof ik hem iets aan zou doen en ik zag hem half de berm in duiken, terwijl ik voorbij zoefde. Ik werd er gewoon verdrietig van… Het zag eruit alsof de man dacht dat ik een gevaar was. Ik zou willen schreeuwen op dat moment. ‘Meneer! leef! Leef zoals u vroeger leefde. Toen u nog niet bevangen was door angst. Leef! Het leven is niet maakbaar. Dat was het ook niet voor maart 2020. Ik zou hem willen vertellen dat de dood er was voordat er Corona kwam. Dat het er was voordat hij geboren werd. De dood. Het liefst willen we het ontlopen. De dood hoort niet bij het leven. Eens was alles goed. Er was geen dood. Geen ziekte geen pijn en geen ellende. ‘Meneer… ik wil u wat vertellen.’

In het begin van de schepping, gaf God de heerschappij aan Adam en Eva in het paradijs. Overal mochten ze van eten, van alle bomen in de hof, behalve van één boom. De boom van kennis van goed en kwaad. Op een dag aten ze toch. De duivel kwam in de gedaante van een slang en zei tegen Eva: ‘Is het waar dat God gezegd heeft dat jullie van GEEN ENKELE BOOM in de tuin mogen eten?’ ” (Genesis 3:1,) (de duivel is een leugenaar vanaf het begin) Eva legde uit dat het maar van één boom niet mocht. Na heen en weer praten met de slang, besloot ze te eten. Doordat ze dit deed en later Adam ook, kwam de zonde de wereld in. Zonde en boosheid kwamen de wereld in en vanaf dat moment ging het mis in de wereld. Mensen sterven. Er kwam haat en nijd. Ziekte, schuld en oordeel.

Ik sprak een vrouw deze week. ‘Hoe gaat het met u mevrouw?’ ‘Ja hoe gaat het met iemand die weduwe is in deze tijd denk je?’ Het klonk als een verwijt. ‘Ach ja’ zei ik… ‘Ik kan me voorstellen hoe moeilijk dit voor u moet zijn.’ ‘Ik ben pas 51!’ zei ze, ‘En niemand mag komen. Ja, één persoon tegelijk. Ik ben zo eenzaam. Je kunt je dat helemaal niet voorstellen en eigenlijk hoeft het leven voor mij helemaal niet meer zo’ ‘Mijn kinderen zeggen: ‘Dat moet je niet zeggen mama, je hebt nog zoveel om voor te leven toch?’ ‘Wat moet ik zeggen: Dat ik dat niet vind?’ Wat een pijn en nood van deze vrouw. Het komt bij me binnen. Wat moet ik zeggen: ‘ Ik begrijp het?’ Natuurlijk begrijp ik het niet. Ik ben geen weduwe die de hele dag alleen zit. Ik luister. En vraag of ze niet met leuke vriendinnen kan koffie drinken zodat ze wat afleiding heeft. Ze zei: ‘Er is er één ernstig ziek geweest. Ze had kanker en als ik nu de schuld ben dat ze door mij Corona krijgt?’ Wow! Zijn we hierin beland meneer? In een wereld waarin de één de ander de schuld geeft en de verantwoording voelt om de ander niet ziek te maken? Ik stel haar de vraag die ik eigenlijk niet durf te stellen. ‘Wiens schuld was het dat ze kanker had?’ De vrouw kijkt me wazig en vraagt wat ik bedoel. Ik leg het uit.. ‘U bent bang dat u haar zal besmetten met een virus. Dat u daarvan de schuld krijgt. En wiens schuld was het dat ze kanker kreeg?’ ‘Ja,’ zegt ze. ‘Daar heb ik nog nooit over nagedacht.’ ‘Nee?’ vraag ik? ‘Weet u wel dan wie er allemaal gestorven zijn aan griep een paar jaar geleden door uw schuld?’ Opnieuw schudt ze ontkennend haar hoofd en zegt: ‘Wat apart hè, dat we nu wel bezig zijn met schuld en angst.’ Vindt u dat ook apart meneer?’

Alsof wij bij machte zijn de ander te redden…

Ik weet wat lijden is. Ik heb een man die jaren lang ziek was. De dokters wisten niet wat ze moesten doen. Stonden met de handen in hun haar. Er werd verteld dat het kon verergeren door stress. Mensen keken dan voor mijn gevoel naar mij. Blijkbaar was ik degene die ervoor moest zorgen dat hij geen stress had. Ik voelde een last die niet te dragen was. Er werd verwacht van mij dat ik de ziekte kon maken en breken. Ik voelde me zo machteloos en verdrietig wanneer het niet goed met hem ging. Hij was ziek. Ik had niet de man die ik nodig had. Mijn man niet de vrouw die hij nodig had. Ik stond ernaast en vluchtte letterlijk weg. Ik had mijn man zo nodig. Maar voelde vooral schuld omdat ik hem blijkbaar weer niet genoeg ontlast had. Ik voelde schuld omdat ik zijn pijn niet kon verzachten. Ik schreeuwde het soms uit naar God; ‘Heer het is een last die niet te dragen is’ ‘Hoe kan ik ervoor zorgen dat hij dit niet meer krijgt? Hoe moet ik me gedragen zodat hij de stress niet krijgt?’ ‘Waarom is het mijn schuld?’ Ik ging als een politieagent op hem letten en wanneer hij mijns inziens, niet goed voor zichzelf zorgde, en zag dat hij jeuk en pijn had, dook ik erbovenop met allerlei adviezen. ‘Je hebt misschien niet goed geslapen’ ‘Heb je weer een wijntje op? Je zou dat toch niet meer doen?’ ‘Wat heb je gegeten? Zou er toch iets in het eten hebben gezeten waar je niet tegen kon?’ Piet werd er gek van (en nog weleens.)

Door de ongehoorzaamheid van een mens (Adam) is het kwaad in de wereld gekomen. En door het kwaad kwam de dood in de wereld. Alle mensen moeten sterven, omdat alle mensen verkeerde dingen doen. Romeinen 5:12

Vroeg of laat zullen we sterven. Door ziekte, een ongeluk, of door ouderdom. We ontkomen er niet aan. Wanneer dat zal zijn, staat al vast voordat we werden geboren. We komen er niet onderuit. Ook komen we niet onder lijden uit. Ik hoor u al zeggen meneer… ‘O, dus jij vindt dat je gewoon roekeloos moet zijn? Jij wil dat mensen sterven? Zou jij willen dat door jouw schuld iemand wordt besmet? Natuurlijk niet! Ik zou niet willen dat u iets overkwam. Ik zou willen dat u voor altijd gezond zou zijn. Ik zou willen dat u nooit zou sterven en niet hoeft te lijden. Ik zou tegen u kunnen zeggen dat u niet meer moet eten. Misschien stikt u anders, maar wanneer u niet eet verhongert u misschien. Gaat u liever alleen nog maar op een stoel zitten, dan loopt u de kans geen ongelukken te krijgen, maar ook door alleen stilzitten sterven mensen. Misschien kunt u beter niet meer gaan slapen, want veel mensen sterven in hun slaap. Maar ja, zonder slaap wordt u ziek. Helaas.. Wat ik ook doe, ik kan u niet voor sterven behoeden. Het spijt me.

Maar er is goed nieuws meneer! Er is redding mogelijk door Jezus Christus de Zoon van God. Hij kwam naar de aarde om de mensen te redden van hun zonden. Om weer toegang te krijgen tot God de Vader en eeuwig te leven te ontvangen.

Wend u af van uw huidige leven en keer terug tot God om vergeving te krijgen voor uw zonden. Handelingen 3:19

Een vaccin of een vaccinpaspoort zal u niet beschermen voor de dood die onvermijdelijk zal komen. Het zal u niet beschermen tegen ziekten (Er zullen altijd ziekten zijn) Het zal u niet redden van het oordeel dat zal komen over de mensen die zonder God leven. Alleen een hemels paspoort redt u van de eeuwige dood.

En gelijk Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, zó moet ook de Zoon des mensen verhoogd worden, opdat een ieder, die gelooft, in Hem eeuwig leven hebbe. Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe. Want God heeft zijn Zoon niet in de wereld gezonden, opdat Hij de wereld veroordele, maar opdat de wereld door Hem behouden worde. Wie in Hem gelooft, wordt niet veroordeeld; wie niet gelooft, is reeds veroordeeld, omdat hij niet heeft geloofd in de naam van de eniggeboren Zoon van God. Dit is het oordeel, dat het licht in de wereld gekomen is en de mensen de duisternis liever gehad hebben dan het licht, want hun werken waren boos. Want een ieder, die kwaad bedrijft, haat het licht, en gaat niet tot het licht, opdat zijn werken niet aan de dag komen; maar wie de waarheid doet, gaat tot het licht, opdat van zijn werken blijke, dat zij in God verricht zijn Johannes 3:14-21

Bekeer u zegt de bijbel en leef! Keer u af van uw oude weg en geef u over aan de Koning der koningen. Zijn naam is Jezus. Iedere angst, iedere pijn, iedere ziekte heeft Hij voor ons gedragen.

Meneer, u zou dit gebed kunnen bidden als u wilt.

Heer God! Ik heb mijn hele leven voor mijzelf geleefd. Ik heb het leven lief. Ik wil me bekeren en leg mijn leven in Uw handen. Ik zal niet meer langer voor mijzelf leven, maar wil leven volgens Uw woord. Amen.