Perfectie..

Alles moet het liefst perfect. Huis op orde en dus spic en span. Zaak draait lekker, kinderen gaan goed, gedragen zich voorbeeldig! Leuke vriendinnen, die me altijd begrijpen. Manlief die me op handen draagt. Altijd een lach op mijn en zijn gezicht. Mijn haar zit goed, ook heel belangrijk! Zelfs als klein meisje toen mijn moeder mijn haar deed, mocht er niet één haartje scheef zitten. En niet te vergeten het eten moet lekker zijn en gezond. Eten ja.. daar ga ik uiteraard ook altijd goed mee om. Geen grammetje teveel suiker, niet te veel vet. Geen eetbuien meer. Gewoon perfect. Heerlijk perfect leven.. niks zit tegen. Een fantastische wereld lijkt me. Makkelijk ook. Geen gedoe. Geen vuiltje aan de lucht.

imperfect..

Het frustreert me wanneer ‘perfect’ niet lukt. Het moet dan beter. De volgende keer mag ik niet meer zo reageren, de volgende keer moet ik eerst nadenken voordat ik wat zeg, de volgende keer ga ik eerst in gesprek, de volgende keer weet ik dat ik geen stress hoef te voelen. De volgende keer zorg ik dat ik nog net voor de visite komt, de wc goed nagelopen heb, voordat er een vreemde naar toe gaat. Wat zullen ze wel niet denken met die druppel op de rand. De volgende keer zal ik meer invoelend zijn.

Enorm moe word ik soms van me zelf. Ik streef naar een perfecte wereld af en toe. Voor anderen ben ik milder dan voor mezelf. Zij mogen fouten maken, (al vind ik dat soms ook moeilijk) maar mijn eigen fouten straf ik af. Kom op Lies, denk je nu echt dat mensen dit van jou accepteren? Het had beter gekund! Teveel gegeten, nu op dieet. Lelijk gedaan tegen Piet mijn man, nu door het stof. Ik blijf soms 40 keer sorry zeggen om het goed te maken.

Een ander woord voor perfectie is volmaaktheid. Volmaakt zijn en leven in een volmaakte wereld, met volmaakte mensen om je heen. Geen rimpels in je gezicht, putten in je benen of spataderen. Altijd liefde en vrede. Zoiets als wat ik al beschreef.

In het paradijs was het zo. Perfect. Volmaakt. Alles mochten we eten. Heerschappij over de aarde hadden we. Kleding was niet nodig. Een perfecte temperatuur. Geurende bloemen, vrede. Heerlijk. Van één boom mochten we niet eten.. goed te doen zou je zeggen, kan niet mis gaan.. en zelfs dat ene ging mis. Eva gaf Adam en ze aten.. het ging mis.. daar waar het volmaakt was, werd het onvolmaakt. Waar we afhankelijk van God waren, zochten we naar onafhankelijk zijn. Ik kan het zelf wel, alleen. Ik heb God niet nodig en de ander al helemaal niet.

En hoe vaak struikelen we niet allemaal! Wie nooit struikelt in het spreken kan zich een volmaakt mens noemen, die in staat is om zelfs het hele lichaam in toom te houden.’ Jakobus 3:2 

Steeds opnieuw besef ik dat ik het bloed van de Heer Jezus nodig heb. Degene die volmaakt is, is mijn redding.

Zonder Jezus zijn we verloren, is onze volmaaktheid achtergebleven in het paradijs. In Jezus zijn we gered van de vloek.. ,leven we nog in een onvolmaakte wereld en zijn geborgen in de volmaakte Redder.

Zou jij gered willen worden?

‘Heer, leer me afhankelijk te zijn van U. Genadig te zijn. Dank U voor Uw genade. Dank U dat Uw Woord zuiver is en me beschermt. Amen.

Schaamte

Stel dat jij weet wie ik echt ben, zou je dan van mij houden?

Stel dat jij weet wie ik echt ben, dan zou je dan van mij houden? Dat je alle dingen zou weten die ik in mijn leven gedaan heb, zou je dan nog iets met mij te maken willen hebben? Als jij mijn gedachten kon lezen, hoe zou je dan tegen mij aankijken? Zou je mij veroordelen?

Schichtig kijkt een vrouw uit Johannes 4 om zich heen. De beste optie was om midden op de dag haar kruik te gaan vullen bij de put. (of je boodschappen te doen bij de supermarkt.) Het was het meest hete deel van de dag en de meeste mensen waren dan binnen. Lekker anoniem je boodschap gaan doen. Waarschijnlijk zou er niemand bij de put zijn, die haar raar aan konden kijken of lastige vragen konden stellen. Ze liet haar haar nog iets verder voor haar gezicht hangen, zodat ook mensen waar ze langs moest lopen, voor ze bij de put was haar niet direct zouden herkennen. ‘Als het kon, zou ik nooit meer gaan’, dacht ze. Maar ja, zonder water was geen optie.

Op het moment dat ze bij de put aankomt zit er een man. ‘Oh nee, hij heeft me al gezien, nu kan ik niet meer terug lopen. Nu hopen dat hij niks gehoord heeft van alle praatjes die worden verspreid. Ooo, hij is van een ander volk zie ik. Dan spreekt hij me toch niet aan. Want dit volk praat niet met mijn volk.’ Allerlei gedachten vliegen door haar hoofd.

Ze komt moe en warm aan en de man begint tot haar verbijstering tegen haar te praten. Hij vraagt of ze drinken wil putten voor hem. Geschrokken zegt ze.. U kunt dat niet van mij vragen. Wij als twee volken, praten niet met elkaar. Haar volk is altijd als minder volk behandeld en haar schaamte is nog groter. ‘Hoopte ik dat ik niemand tegen kwam.. ‘

De man is Jezus en Hij zegt: ‘Als jij zou weten wie Ik ben, dan zou je Mij om drinken hebben gevraagd.’ (Joh.4:13)

‘Want iedereen die uit deze put drinkt, krijgt weer dorst. Maar drink je van het water dat Ik je geef, blijft het altijd in je en geeft je eeuwig leven! ‘ Wat een geniale oplossing! Ze hoeft die mensen dan nooit meer onder ogen te komen. Ze zegt: ‘Oh geef mij dat water dan maar.’

Jezus zegt: ‘Haal eerst je man maar even.’ ‘Mijn man? Hij kent me toch niet.. ehm ik heb geen man.’ ‘Klopt’, zegt Jezus, ‘je hebt vijf mannen gehad en die nu je nu hebt, is je man niet.’ Haar hart klopt in haar keel.. Hij weet het! ‘Nu begrijp ik dat U een profeet bent.’ Hij vertelt haar dat Hij de Redder van de wereld is. En Hij veroordeelt haar niet.

Alle schaamte verdwijnt en ze rent terug naar haar stad om daar de mensen te vertellen van de Redder.

Schaamte wil zich verbergen, isoleren, klein houden, je naar beneden drukken.


Brene Brown schrijft in haar boek over schaamte: ‘Schaamte wint het aan kracht als we onze mond dicht houden. Schaamte is daarom dol op perfectionisten. Hun perfectionisme helpt ze hun mond te snoeren. Als we ons voldoende bewust worden van onze schaamtegevoelens en ze uit te spreken, dan hebben we de schaamte op de knieën gebracht. Schaamte heeft er een hekel aan om in woorden te worden gevangen. Zodra we onze schaamtegevoelens uitspreken, beginnen ze te verschrompelen. Door het licht wat erop komt, verdwijnt de schaamte.

Loop jij met schaamte rond? Ontmasker het door erover te gaan praten.

Ik zou onwijs veel voorbeelden kunnen noemen voor de schaamte die ik had en me vasthield en nog vasthoudt soms.

Met 1 kon ik recent afrekenen. Er was een meisje wat ik als puber vaak tegenkwam. Ik had helemaal geen contact met haar, maar als ik haar zag riep ik weleens een rottige opmerking naar haar. Het had met haar naam te maken. Nu als volwassenen komen we elkaar regelmatig tegen in de supermarkt. Ik hoop dat ze me niet ziet of in ieder geval niet herkent. Op een dag weet ik dat ik haar mijn excuus moet aanbieden. Alleen het idee al maakt me zo klein. Ik durf niet en laat de kans voorbij gaan. Een paar weken later kom ik haar weer tegen.. Oh nee, daar is ze weer.. ‘Kom op Lies’, spreek ik mezelf toe.. ‘ga gewoon.’ Ik loop naar haar toe en noem haar naam. Inwendig vind ik het doodeng. Ze kijkt me aan en zegt vragend: ‘ja?’ Ik vertel haar dat ik mij schaam omdat ik haar nariep en dat ik er spijt van heb. Ze krijgt een kleur en lacht. ‘Ik weet het nog en heb er niet zoveel last van gehad. Maar ik ontvang je excuus!’ Ik voel een last van me afvallen.. en bedank haar.

Ik begon met de vraag: ‘Zou je van me houden als je alles van mij weet?‘ Wie zal het weten..

Jezus weet alles van de vrouw bij de put en houdt van haar!

Jezus weet alles van mij en houdt van mij!

Jezus weet alles van jou en houdt van je! Hij veroordeelt je niet. Vertel Hem alles!