Geplaatst op

Een dagje jeepsafari

Het is heerlijk om een paar dagen aan het water te liggen, maar er even op uit met elkaar was ook geweldig.

We wilden graag een jeepsafari doen.
Bij het eerste reisbureau waar we probeerden te boeken, lukte het niet, dus gingen we naar een ander. Daar bleek dat er normaal geen tochten werden gereden op die dag.

Maar de medewerker zei dat het toch kon, dus werden we op de afgesproken dag opgehaald door één jeep. We dachten dat we zo bij de rest van de groep zouden aansluiten.

Tot onze verrassing hadden we echter een privétochtje gekregen met deze man. Hij reed ons door hobbelige paden in de bergen en stopte af en toe om te luisteren of hij dieren hoorde.

In eerste instantie hoorden we niets.
“Je gaat ze ook niet zien hoor, het is te licht en te warm,” zei hij.

Opeens staken twee babyzwijnen de weg over, en dan weet je dat hun moeder in de buurt is. En ja hoor, even later kwam ook zij tevoorschijn. Een cadeautje!

Onze gids was enorm verbaasd. Niet veel later stak er ook een groot hert over. Nog verbaasder riep hij uit: “Jullie krijgen echt alles te zien!” Waarop wij zeiden: “Dank U, Jezus.”

Toen we boven op de top van de berg kwamen, kregen we koffie en begon mijn man een gesprek met de gids over de drie kruizen op zijn arm. Hij vroeg welke tekst erbij stond. De gids vertelde dat het over Jezus en de moordenaars ging. Hij geloofde wel, maar kende Jezus niet echt. Hij leefde zijn leven volgens traditie, meer uit gewoonte.

Wij begonnen hem het evangelie te vertellen, uitgebreid, want we hadden tijd genoeg. Uiteindelijk accepteerde hij Jezus als zijn Redder en Verlosser en was zichtbaar blij.



Samen maakten we eten voor de lunch: veel vlees van de barbecue, een salade met brood en natuurlijk veel knoflook. Heerlijk! Hij at met ons mee en bad ook met ons mee.

De rest van de dag deelden we verhalen. Hij vertelde zijn verhalen over het jagen in de bos en wij onze verhalen over de goedheid van God uit de Bijbel.
Hoog in de bergen zongen we samen: “God, You’re so good.” Het geluid galmde door de bergen.

Aan het eind van de tocht hebben we hem allemaal om de beurt gezegend. Hij was zichtbaar geraakt.

We begrepen waarom we een privérit hadden gekregen. Het was niet zozeer voor ons, maar voor hem.

Want de Zoon des mensen is gekomen om te zoeken en zalig te maken wat verloren is. (Lukas 19:10)

Hij gebruikt gewoon een paar Hollanders in het buitenland, voor deze man.
Glorie aan God.

Geplaatst op

Een klein handje gleed langs mijn arm

Er was een gospelgroep aan het zingen in een stad. Veel mensen begonnen langzamer te lopen of bleven even staan kijken. Sommige kenden net als ik de liederen, anderen waren nieuwsgierig.

Een klein groepje liep mijn kant op.
Twee moeders met twee kinderen.

Een klein donker meisje met een schattig wit jurkje en vlechtjes van een jaar of drie hield de hand van haar moeder stevig vast.

Ik begon het evangelie te delen met dit kleine groepje…

Ineens voelde ik een handje langs mijn arm gaan en uitkomen in mijn hand, die ze stevig vastpakte.

Verbaasd en geraakt keek ik haar aan, en keek in twee ernstig kijkende donker bruine oogjes. Ze keer naar haar moeder en liet het zo.

Haar moeder bad een gebed met mij en erkende dat ze Jezus nodig had als haar Redder.

Pas toen het klaar was liet ze me los.
Wauw.. God is goed.
Jezus zei: Laat de kinderen tot mij komen…

En zij brachten ook de jonge kinderen bij Hem, opdat Hij die zou aanraken. En toen de discipelen dat zagen, bestraften ze hen. Jezus echter riep die kinderen tot Zich en zei: Laat de kinderen tot Mij komen en verhinder hen niet, want voor zodanigen is het Koninkrijk van God. Voorwaar zeg Ik u: Wie het Koninkrijk van God niet ontvangt als een kind, zal daarin beslist niet binnengaan.
Lukas 18: 15-17

Geplaatst op

Wij waren al een paar dagen aan het vechten…

Er was een business dag van Revive toen ik in de rij stond voor het damestoilet.
Nergens zijn zulke lange rijen als daar.
Het leuke daarvan is dat je altijd wel een kletspraatje met iemand kan aangaan.

Ik hou van business en het evangelie.


Ik geloof dat mensen uit de business een groter bereik hebben dan de gemiddelde persoon. Dus als het evangelie door de business heen gaat stromen.
Door de ondernemer heen gaat stromen.
Hoe snel zal dit land dan bereikt worden?

Achter mij stond Lianne die ik herkende als een ondernemer die, die dag zou gaan spreken.

‘He, jouw getuigenis had ik gelezen, leuk!’ begon ik.
‘Deel je het evangelie al op je werkplek?’ Vroeg ik haar en nodigde haar meteen uit om eens mee te gaan de straat op.

We wisselden nummers uit en op een zaterdag was het zover.
Ze had een wereldreis gemaakt naar Amsterdam, maar was enthousiast om mee te gaan.

Toen we wat mensen tot Jezus hadden geleid en velen zaadjes hadden gezaaid, kwamen we een stel tegen.
Engelssprekende mensen.
Luxe gekleed, licht getint, dikke zonnebril op en goedlachs.

Samen gingen ze het gebed meebidden.
De vrouw begon het uit te jubelen hoe geweldig het was.
Hoe nodig ze dit hadden, omdat ze al een paar dagen aan het vechten waren samen.

Ze vroeg haar partner: ‘Ga je me nu ten huwelijk vragen?’

Zo mooi hoe God werkt. Meteen kwam haar verlangen boven.
‘Ah meneer’, zei ik. ‘Ze wil graag dat u haar ten huwelijk vraagt.’
Hij lachte.

Ik begon hen uit te leggen dat Jezus straks terugkomt voor Zijn bruid en niet voor Zijn vriendin.
Dat het huwelijk hier op aarde daar een beeld van is.
Een beeld van Christus met Zijn bruid. Hoe Hij zichzelf voor die bruid heeft overgegeven.

Dat een drievoudig snoer (een vlecht) niet snel wordt gebroken.
Samen als man en vrouw met God erbij ben je veel sterker.
Bij een vlecht zie je er ook maar twee, maar de derde loopt erdoorheen.
Dat is net als bij God.
We zien alleen man en vrouw, maar God loopt erdoorheen en houdt de boel vast.

En als iemand de één overweldigt, zullen die twee tegen hem standhouden. Een drievoudig snoer wordt niet snel gebroken.
Prediker 4:12

Ze vonden het prachtig en gingen erover nadenken.

Ik noemde een naam en dacht dat ik de juiste naam van de man zei.
Hij schrok! ‘Hoe weet je de naam van mijn zoon?’ vroeg hij. ‘Dit is echt bizar,’ ging hij verder.
Ik zei iets ‘verkeerd.’
Maar het bijzondere was, dat het deze mensen extra bemoedigde.

Deze mensen zullen vanaf vandaag nooit meer hetzelfde zijn.

Geplaatst op

Onderweg naar huis.

Ruim twee weken was ik naar Amerika geweest. Wat een tijd had ik daar gehad, maar het was tijd om naar huis te gaan.

Ik houd ervan om ruim op tijd aanwezig te zijn, zodat ik niet hoef te haasten, omdat ik daar een hekel aan heb. Ik houd van opschieten, maar bij haasten krijg ik het gevoel dat ik op de vlucht ben.

Tegen de tijd dat ik bij de gate moest zijn, bleek er vertraging te zijn. Het weer was de reden. Rustig at ik mijn eten, en wachtte geduldig af. In mijn achterhoofd speelde wel de gedachte af dat ik maar 1.5 uur de tijd had om over te stappen, dus het zou een uitdaging zijn, maar ik hoef me nergens zorgen over te maken, dus daar ook niet over. Ik zou hooguit iets later thuis komen.

Op Atlanta aangekomen, had ik 2 minuten voor de gate zou sluiten, maar wie het vliegveld van Atlanta een beetje kent, snapt dat dit echt niet gaat lukken. Ik opende een kort moment Instagram en er kwam één plaatje voorbij met alleen maar het woord ’trust’. Oké Heer, dat zal ik doen. En rende met alles wat in me is naar de betreffende gate. 20 minuten voor de stijging kwam ik aan, dus was opgelucht dat het gelukt was. Maar dat was mis gerekend, want het vliegtuig was al gesloten en ging niet meer open.

Oké Heer, wie heeft U op het oog waardoor ik mijn vlucht miste?

Daar zat Sabrina. Sabrina gaf haar leven aan Jezus.

Het mooie was dat ik gelijk een betere vlucht had gekregen.

In het vliegtuig zat een open plek tussen Pieter uit België en mij.

Ik begon een praatje met Pieter en ging hem meteen het evangelie vertellen.

‘Voordat hij gaat pitten, moet hij het weten,’ dacht ik.

Een gesprek van drie kwartier volgde. Hoe hij het lang niet nodig dacht te hebben, maar er meer verlangen in hem kwam. Pieter zou nooit meer dezelfde zijn. Halleluja!

Op Schiphol aangekomen, was mijn koffer nergens te bekennen. Even ging er een baalgevoel door mij heen. ‘Mmm, er zitten spullen van anderen in.’ Maar meteen herpakte ik mezelf en ging het melden bij een aardige mevrouw. Ze zocht uit waar mijn koffer was, en begon formulieren in te vullen.

‘Mevrouw, heeft iemand u weleens verteld dat God van u houdt en een geweldig plan heeft voor uw leven? Ze keek me geïnteresseerd aan en ik vertelde het hele evangelie.

Ze zei: ‘Ik geloof het echt, want ik heb laatst al gedroomd van Jezus. Ik zag Hem in de wolken.’ Dus ze bad mee. Glorie aan God. Hij werkt al in de harten van mensen.

Wij hoeven alleen te wandelen in de werken die Hij heeft voorbereid.

Efeze 2:10 HSV

Want wij zijn Zijn maaksel, geschapen in Christus Jezus om goede werken te doen, die God van tevoren bereid heeft, opdat wij daarin zouden wandelen

‘Nu snap ik dat u zo kalm kon zijn’ zei ze.

Twee dagen later bracht Mike mijn koffer terug.

En ook Mike koos die dag voor Jezus.

We hebben altijd een kans om het te vertellen. Laten we het ook benutten, want de tijd is kort.

2 Timotheüs 4:2 HSV

Predik het Woord. Volhard daarin, gelegen of ongelegen.

Geplaatst op

Iedere keer dook hij weer op…

Soms gaan we samen de straat op en soms alleen.

Deze dag was ik samen met mijn man de straat op, maar die was al een tijdje uit beeld.

Geen probleem, want we vinden elkaar later wel weer en zijn dan dubbel effectief.

Een grote groep jongens sprak ik aan. Ze jouwde me uit en lachte spottend om wat ik vertelde. Een jongen leek de hele tijd ongeïnteresseerd op zijn telefoon te kijken en keek me niet een keer aan, maar hij spotte ook niet mee.

Toen ik ze allemaal begon te zegenen, keek hij me een keer aan.

En toen ik vroeg wie de Heer ook wilde uitnodigen in zijn leven, lachten er zeven hard, maar hij begon me na te bidden. Naar beneden kijkend, alsof hij zich schaamde.

Achter deze groep op een trappetje zat een man. Hij keek en luisterde mee met het gesprek, maar toch had ik niet het idee dat ik naar hem toe moest gaan.

Ik liep de stad door en sprak veel mensen aan.

En iedere keer opnieuw dook de man weer op.

Alsof hij me volgde.

‘Heer, raak die man aan met Uw liefde.’ Bad ik.

Hij glimlachte als ik naar hem keek. Het zou me vroeger een ongemakkelijk gevoel hebben bezorgd, maar ik ervaarde enorme vrede. Waarom ik de man niet meteen aansprak kan ik niet uitleggen.

Nadat ik hem ongeveer de 5e keer weer ergens naast me zag, dacht ik.

Oké, nu is het klaar. Nu ga ik die man het evangelie vertellen.

‘Meneer, u volgt mij hé!’ begon ik. ‘Ja, dat klopt,’ was zijn antwoord.

‘U weet al wat ik te vertellen heb nu toch? Want u heeft toch geluisterd naar wat ik vertelde?’

‘Ook dat klopt.’ ‘Weet u mevrouw, mijn zus zegt dat God alleen maar kwaad op mij is door de zonden die ik doe. Dat Hij niets meer met mij te maken zou willen hebben. En dat vind ik moeilijk en het stoot me af. Het lijkt wel of mijn zus zelf een hekel aan mij heeft. En hij begon te vertellen welke zonden het waren. Ik ervaar nooit liefde bij haar als ze met me praat hierover. Denkt u ook dat God mij haat mevrouw?’

Wow, wat een diepte bij deze man. Een diepe nood en gevoel van veroordeling. ‘Meneer, God zegt dingen over zonden. Bijvoorbeeld dat het loon, of het gevolg van de zonden de dood is.’ Er zit dus een gevolg aan.

Maar Jezus kwam niet in de wereld om u te veroordelen, maar om te redden.

En als iemand Mijn woorden hoort en niet gelooft, veroordeel Ik hem niet,  want Ik ben niet gekomen om de wereld te veroordelen, maar om de wereld zalig te maken. Johannus 12:47

‘Mevrouw, u straalde liefde uit en daarom wilde ik alles horen wat u te zeggen had.’

‘Dat ben ik niet hoor meneer, dat is de liefde van Jezus.’ Hij is het die u zo liefheeft, Hij wil u niet naar de dood, maar naar het leven hebben.

Kies wie u gaat dienen. Uzelf met de zonden, of de Heere Jezus, die gestorven is voor die zonden, en u daarvan redt?

Hij koos de Redder die dag.

Zijn gezicht begon te stralen. Van afgeschreven naar aangenomen.

God is zo liefdevol. Hij is de WEG, de Waarheid en het Leven.