Geplaatst op

Waar je schat is, daar zal ook je hart zijn.

Ik wilde vroeger miljonair worden. Veel geld verdienen, dan zou ik tenminste iemand zijn. Leren was mijn ding niet. Het lukte me niet. Ik besloot veel geld te gaan verdienen. Iedereen zou het nakijken hebben. Vooral de mensen die hadden gezegd dat ik dom was. Mijn man had de wens voor een Porsche. Goede match dus. We werkten keihard, 80-90 uur in de week was normaal. Alles ging er kapot van. Toch bleven we erop gericht om hard te blijven werken. Ons hart was bij ons bedrijf en geld verdienen. Echt veel geld verdienden we er niet mee. Toch gingen we stug door. Ons hart lag daar..

waar je schat is, daar zal ook je hart zijn.

Jezus zei tegen zijn leerlingen: ‘Verzamel geen rijkdommen op aarde. Want je schatten gaan kapot door de motten en de roest, en dieven breken in en stelen ze. Verzamel liever rijkdommen in de hemel. Die schatten gaan niet kapot door motten en roest, en daar zijn geen dieven die inbreken of stelen.  Onthoud goed: waar je rijkdommen zijn, daar zal ook je hart zijn.’ Mattheüs 6:19-21.

Ik liep te denken deze week.. op het moment dat je hart bij iets is, in ons geval geld, dan geef je als het ware je hart weg. De focus op schatten van deze aarde zetten je gevangen om alles te doen wat je wil bereiken. Als ons hart uit ons lichaam zou zijn, ben je eigenlijk dood..

‘Zoek eerst het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u erbij gegeven worden’. (Mattheüs 6:33, HSV)

Op een dag was het genoeg. We hadden zoveel gewerkt en eigenlijk had het niks opgeleverd. Behalve de enorme moeheid. En jezelf verliezen. We besloten dat het anders moest. Ons bedrijf en bezittingen gaven we terug aan God en ons doel werd anders.. Het doel werd het niet meer het geld, maar leven.

De wereld met haar begeerte gaat voorbij, maar wie Gods wil doet blijft tot in eeuwigheid. 1 Johannes 2:17

Jezus geeft leven…

‘Als u nu met Christus uit de dood bent opgewekt, streef dan naar wat boven is, waar Christus zit aan de rechterhand van God. Richt u op wat boven is, niet op wat op de aarde is.‘
Kolossenzen 3:1-2

Juist alles uit handen geven, geeft vrijheid. Zorgt dat je hart op het goede gericht is, de dingen van Boven.

Dit kinderliedje wat ik vroeger leerde gaat erover..

‘k Heb een beurs die niet oud wordt.
‘k Heb een schat die nooit opraakt.
‘k Heb een schat in de hemel
en ‘k heb Jezus in mijn hart.
Hij is Koning, Hij is Koning.
Hij is het die ons bevrijdt.
Hij is Koning, Hij is Koning,
Koning in eeuwigheid.

Jezus is Heer van hemel en aarde
Toch werd Hij net zo’n mens als wij
Om ons te leiden naar Zijn Vader
Ik ben de weg, zegt Hij.
Zoek niet naar schatten op aarde.
Daar gaat hun waarde voorbij.
‘k Geef je een schat in het Koninkrijk.
Volg je Mij, dan word je de koning te rijk.

‘k Heb een beurs, die niet oud wordt.
‘k Heb een schat die nooit opraakt.
‘k Heb een schat in de hemel
en ‘k heb Jezus in mijn hart.
Hij is Koning, Hij is Koning … (enz.)

Jezus zegt jou: Ik ken al je zorgen
want Ik werd net zo’n mens als jij.
Kom dus bij Mij, wacht niet tot morgen.
Kom, want Ik maak je vrij.
Ik ben het licht van de wereld.
‘k Schijn in de donkerste nacht.
Dit is de dag dat je leven begint
Volg je Mij, dan word je zo blij als een kind.

‘k Heb een lamp die niet uitgaat.
‘k Heb een weg die omhoog leidt.
‘k Heb een huis in de hemel
en ‘k heb Jezus in mijn hart.
Hij is Koning, Hij is Koning… (enz.)

Geplaatst op

Ik ken jou!

Al vanaf dat ik klein was, had ik een enorme behoefte om gekend te zijn. Dat iemand mij echt kende met al mijn gevoelens, gedachten en verlangen. Een wens om te kunnen delen. Hoe meer ik dat wilde en ik teleurgesteld werd, hoe minder ik mijzelf liet kennen. Ik liet het niet meer zien.

Je kunt soms iemand tegen komen, die je een paar keer ergens hebt gezien.. ‘Hé, waar ken ik jou ook alweer van? Ik ken jou, maar waarvan?’ Oppervlakkig kennen. Herkenning van gezichten.

‘Heer, U kent mij door en door.
U weet alles van mij, waar ik ook ben.
U weet alles wat ik denk.’ Psalm 139:2.

Mam! U kent mij toch!

Van de week zat ik even in de tuin met mijn jongste zoon te praten. Hij zei: ‘Mam ik heb weer iets leuks gemaakt van hout.’ ‘Oh, joh wat leuk! Wat geniet je ervan hè, om iets te maken?’ ‘Ja’, zei hij al glunderend. ‘Mam, u kent mij toch!‘ Ik kreeg er tranen van in mijn ogen. Hij voelt zich gekend. Mijn zoon geeft nog makkelijk aan wat er in zijn hart omgaat. Vertelt waar zijn verlangens over gaan. Wel heeft hij tijd nodig. Een vluchtig gesprekje laat niet zoveel zien. Wel als hij merkt dat ik echt aandacht heb. Echte aandacht.. even zitten, praten over van alles en nog wat.

God heeft echte aandacht. Hij wacht tot we komen met al onze verhalen om te horen wat Hij al weet. Psalm 139:4 ‘U kent elk woord van mij, nog voordat ik het heb gezegd. Hoe bijzonder is dat.. dat vertrouwen heeft mijn zoon nog. Hij gaat ervan uit dat ik hem door en door ken.

Inmiddels komt hij op een leeftijd dat het niet altijd meer fijn is dat ik alles van hem weet. Dat ik doorheb dat er iets niet helemaal klopt. En toch wil hij nog gekend zijn.

Wanneer we iets doen wat we beter niet kunnen doen, ontwijken we degenen die ons lief zijn. Of we proberen ons te verbergen.

‘Hoe zou ik kunnen vluchten voor Uw Geest?
Waar zou ik me voor U kunnen verbergen?
 Als ik naar de hemel zou gaan – U bent daar.
Als ik naar het dodenrijk zou afdalen – U bent daar óók.’ Psalm 139:7-8.

Mijn man weet soms beter dan ik wat ik nodig heb. Vooral als ik veel aan mijn hoofd heb, of uit een oud patroon reageer, zegt hij.. ‘Is dat echt wat je wil? Of ga je meer weggeven dan je hebt?’ Ik hou daar zo van.

Iets krijgen wat helemaal niet bij mij past, voelt pijnlijk.. ze kennen me blijkbaar niet.

Toen ik een gebroken vrouw was, wilde ik me niet laten kennen. Stel dat mensen erachter kwamen dat ik kwetsbaar was, dat ik het soms helemaal niet aankon. Dat ik mij een waardeloze vrouw, dochter en moeder vond. Stel dat ze dat zouden zien! Tot mensen lieten zien dat ze ondanks je fouten van je hielden en je echt wilden leren kennen. Dat was zalf voor mijn hart en ik leer(de) opnieuw om mezelf te laten kennen.

‘God, ik wil dat U alles van me weet.
Kijk in mijn hart, onderzoek mijn gedachten.
Zeg het me als ik iets verkeerds doe,
en help me om weer te leven zoals U het wil. Psalm 139:23-24.

Geplaatst op

To give and to take? ….or to recieve

Since my childhood I am being told about life: it is giving and taking. You give and that gives you the right to take something in return. We give and take! I do something for you and you do something in return for me, some sort of forced scoring-system. You drive the car when we go on a trip, I will drive next time. Somebody comes to help you with a job, you’ll help the other one in return. I come to visit you and next time you bring me flowers in return…. exhausting and purely based on ratio.

I personally didn’t dare to ask for help. If someone once would ask me to come over and help me I said : “NO”. I had my own theories: you should never ask anyone if they needed help, but just do it, help them. But by doing so you bumped into their boundaries so that didn’t work either. Again I just said NO if somebody offered me a helping hand. Imagine that they expected me to help them in return….running my own job was enough for me and that cup was already always running over, so you could state: I already had enough on my plate.

Giving was not the problem and something I was good at. Doing good to others. Helping someone or giving something to someone, in fact I started to give even larger gifts every time.

Actually this was the result of a kind of arrogance. A great feeling of being independent. I was very scared of being dependent on someone else, I needed nobody and I arranged my own affairs.

Give from youre heart.. Receive with youre heart

Until…

Until my husband and I came to an all time low moment. I, who often said to other people; ”I pay the bill”, I couldn’t even do that anymore.

One night I wanted to meet up with someone. But, who was waiting for me to show up ? I couldn’t say; “let us meet here or there…and I invite you and the bill is on my behalf” …because I had almost no money and had to count every penny. I felt so small, but anyway I send a message to my niece and asked; “can we have a drink somewhere?” Not in a restaurant please because I have no money to go there.” She said; ”you can come to me, I’ll pay for you!” I said; “ Really? Do you really want to pay for me?” I, who was always so generous could not believe she said that and to recieve…… One day, we would go out for dinner with my tennisteam but I signed out. I told them; “I am so sorry girls, I cannot afford this now, Iam so low in cash.” But the answer I recieved was: ”come on, you have to join us, and we join togheter to pay your bill as well” Seriously, I felt sooo small about this but also very thankfull.

Give, and it will be given to you. A good measure, pressed down, shaken together and running over, will be poured into your lap. For with the measure you use, i twill be measured to you. Luke 6:38

To give and recieve Love

The moment that you give and cannot recieve, a form of resentment can rise in your heart. A bitterness that an other person can easily recieve while hardly giving anything. No time, no gifts or flowers, not helping others or anything that I found difficult to manage. In fact, then you give more than you recieve! I discovered that I could not give without recieving back but only to give. It was all about to BE someone, it was part of my desire to be known and seen.

Whatever you do, work at it wit all your heart, as working for the Lord, not for human masters, since you know that you will recieve an inheritance from the Lord as a reward. It is the Lord Christ you are serving. Colosians 3:23-24

In that difficult stage in my life I learned to recieve. Up to this day I find it hard to recieve and to say…”thank you, so sweet that you had me in mind”. “So nice that you take time for me” –or- “great that you choose this present for me that fits so perfectly, or thank you for the compliment on my behalf!” and that I can recieve these words and compliments without having 3 critical points passing my mind.

Giving and recieving

Giving with love right from your heart. And recieving from someone else who is giving from a kind and loving heart. For me, it is a real present when somebody can recieve what I have to give.

And God is able to bless you abundantly, so that in all things at all times, having all that you need, you will abound in every good work 2 Cor 9:8

Prayer: Thank you Lord that I recieve enough to share with others. Learn me to give with love more and more and to recieve in thankfullness. Amen.

Geplaatst op

Geven en Nemen?

‘In het leven is het geven en nemen’, werd mij verteld vanaf mijn jonge leeftijd. Je geeft iets en hebt het recht om iets terug te nemen. Voor wat hoort wat. Ik doe iets voor jou en jij doet iets voor mij. Een onnatuurlijk puntensysteem. Jij rijdt nu met de auto naar een uitje, ik de volgende keer. Iemand komt je helpen met een klus, jij helpt weer terug. Ik bij jou op visite en neem bloemen mee, jij doet dat de volgende keer weer bij mij. Doodvermoeiend en echt alleen op ratio.

Ik durfde geen hulp aan te nemen. Als iemand mij een keer aanbood te komen helpen, zei ik nee. Ik had er een eigen theorie over. Je moet nooit iemand vragen of ze hulp willen, maar gewoon doen. Maar ja, dan kom je weer met grenzen in aanraking, dus dat werkt ook niet. Ik zei nee als het dan een keer werd gevraagd. Stel dat ze verwachten dat ik het terug kom doen en ik daar geen tijd voor heb. Ik liep altijd al met mijn eigen werk achter de feiten aan.

Geven wilde ik wel. Goed doen naar anderen. Helpen of iets geven. Het liefst steeds grotere cadeaus geven.

Eigenlijk kwam dit voort uit een soort arrogantie. Een groot gevoel van onafhankelijk zijn. Ik was doodsbang om maar van iemand afhankelijk te zijn. Ik heb niemand nodig. Ik regel mijn eigen zaakjes wel.

Totdat…

Tot het moment dat mijn man en ik in een dieptepunt kwamen. Ik, die vaak tegen mensen zei: ‘Ik betaal wel’, kon dat niet meer.

Op een avond wilde ik graag met iemand afspreken. Maar ja wie zou op mij zitten te wachten? Ik kon ook niet zeggen: ‘Zullen we daar of daarheen gaan? Ik betaal wel.’ Ik moest iedere euro omdraaien. Ik voelde me enorm klein. Toch stuurde ik mijn nicht een bericht en vroeg: ‘Kunnen we samen wat drinken? Liefst niet in een restaurant, want daar heb ik geen geld voor.’ Ze zei: ‘Kom maar naar mij, ik betaal!’ ‘Echt? Wil je dat echt? Zeker weten?’ Ik die zo makkelijk weg gaf, kon niet ontvangen.

Met mijn tennisteam zouden we uit eten gaan. Ik meldde me af. ‘Sorry meiden, ik kan het nu gewoon niet betalen.’ ‘Oh’, was het antwoord, maar jij gaat gewoon mee! Wij betalen met elkaar voor jou!’ ‘Serieus???’ Ik voelde me zoooo klein en ook zo dankbaar.

‘Geef, dan zal je gegeven worden; een goede, stevig aangedrukte en goed geschudde en overvolle maat zal je worden toebedeeld. Want de maat die je voor anderen gebruikt, zal ook voor jullie worden gebruikt.’ Lucas 6:38.

Liefde is geven en ontvangen

Op het moment dat je geeft en niet kunt ontvangen, kan er wrok in je hart komen. Een bitterheid dat de ander zo makkelijk kan ontvangen en zelf bijna nooit iets geeft. Geen tijd, geen cadeaus of bloemen, geen oppas of vul in waar jij tegenaan loopt. Eigenlijk geef je meer weg, dan dat je hebt.

Ik ontdekte niet van harte te geven, maar te geven om ‘iemand’ te zijn.

‘Wat u ook doet, doe het van harte, alsof het voor de Heer is en niet voor mensen. Want u weet dat u van de Heer een erfenis als beloning zult ontvangen. Uw Meester is Christus.’ Kol.3:23-24.

Ik leerde in die lastige fase van mijn leven wat ontvangen is. Lange tijd vond ik het lastig om te ontvangen. Toch te antwoorden.. ‘dank je wel!’ ‘Wat lief dat je aan mij hebt gedacht.’ ‘Wat fijn dat je tijd voor mij maakt.’ ‘Super hoe je gezocht hebt naar een cadeau wat bij mij past.’ ‘Dank je wel voor je compliment.’ Zonder er eerst nog 3 kritische punten overheen te gooien.

Geven en ontvangen..

Uit liefde geven’, omdat het uit je hart komt. En ontvangen, omdat de liefde uit het hart van de ander komt. Voor mij is het een cadeau wanneer iemand wil ontvangen wat ik te geven heb.

‘God heeft de macht u te overstelpen met al Zijn gaven, zodat u altijd en in alle opzichten voldoende voor uzelf hebt en ook nog ruimschoots kunt bijdragen aan allerlei goed werk.’ 2 Kor. 9:8.

Gebed: ‘Dank U Heer dat ik genoeg ontvang om ook nog uit te mogen delen. Leer mij steeds meer uit liefde te geven en in dankbaarheid te ontvangen. Amen.’

Geplaatst op

Gissen

Piet en ik waren een dagje relaxen in Hierden. Om half 2 stonden we in de rij voor een opgieting met geuren. Ik hou van geurtjes. De uitdaging te blijven zitten in de steeds grotere hitte van de sauna, is leuk. Ondanks dat we de tijd hadden, besloten we toch 5 minuten voor aanvang in de rij te gaan staan. Echt lekker warm was het niet met badkleding in 6 graden buitenlucht. Dapper stonden we in de rij te bibberen.

In die rij begon mevrouw A te praten tegen mevrouw B. Waarom moeten we hier buiten blijven staan? ‘Ik weet het niet’, zegt mevrouw B. Dan ineens weet mevrouw A het toch. Ze zegt: ‘De mensen die er nu nog inzitten, moeten er natuurlijk nog uit. Daarom moeten wij wachten.”Zou het?’, vraagt B. ‘Ja hoor’, zegt A. ‘Dat is het gewoon.’

Ik grinnik in mezelf. Deze mevrouw maakt spontaan haar eigen waarheid. Het grappige is, dat ze het zelf zo aannemelijk vindt, dat ze het voor waarheid aanneemt.

Gissen is als in het duister tasten.

Hoe herkenbaar.. Soms als ik me onzeker voel, als een vriendin niet terug appt, wanneer mijn man later is dan afgesproken, als mijn kind niks laat horen, kunnen er verhaaltjes beginnen in mijn hoofd. Ik kan ze voor waarheid aanhoren en ernaar gaan handelen. Op het moment dat ik het verhaaltje ga geloven zonder het na te vragen of te onderzoeken, dan wordt het een leugen in mijn hoofd.

Ik had gehoord dat de opgietjuf zei dat we moesten wachten tot de exacte tijd van half 2. Omdat ze nog dingen moest klaarzetten. Er waren geen mensen die er nog uit moesten, zoals mevrouw A beweerde. Zij had niets getoetst. Alleen haar eigen fantasie geloofd.

Hoe vaak geloof jij een verhaaltje in je hoofd? Een scenario waar de beste scriptschrijver een puntje aan kan zuigen?

‘Een betrouwbare getuige liegt niet, maar een valse getuige blaast leugens.’
Spreuken 14:5 HSV

Stel vragen.. neem niet alles wat je denkt als waarheid aan. Het scheelt een hoop gedoe. Waarheid maakt vrij. Leugens van jezelf of anderen geloven, geeft gedoe. Soms kost het moeite de waarheid te achterhalen, maar het is de moeite meer dan waard.

Heer leer mij de waarheid te zien!