Wanneer ik iets in mijn hoofd heb, wil ik dat het vandaag gebeurt. Gister, nog beter. Letterlijk rennen door het leven. Ff is een soort stopwoord voor me. Ik ga ff koken, ff tennissen, ff werken, ff dit en ff dat. Ik loop liever met grote stappen en ben snel thuis. Dat is de reden denk ik, dat ik er een hekel aan heb om met iemand samen te winkelen… Al slenterend door de stad en dwalend door een winkel. Dit aanraken en dat vastpakken. Overwegend die jurk of die broek te kopen. Nee, ik scan een winkel, zie of er iets tussen hangt, en ga weg. Soms heb ik dan spijt wat ik in haast gekocht heb. Net niet lang genoeg overwogen.
Mijn tennisleraar zei, dat ik kleine pasjes moest maken om zo een betere timing te krijgen. Dit was om de bal beter terug te slaan. Na zeven jaar herhaalde hij het nog en acht jaar ook. Ik vergat het gewoon. De grote stappen gingen me beter af. Het zat in mijn natuur. Grote stappen om snel de bal te pakken, en soms zelfs ’te’ snel te zijn. De bal voorbij te lopen en dan raakte ik hem van te dichtbij , waardoor ik minder controle had om te sturen.
Juist met dat rennen missen we soms de details en kleine aanwijzingen. De Heer wil graag spreken tot ons hart. In de rust spreekt Hij en laat details zien voor het leven.
Onze zoon van nu 18 jaar, rende wanneer we een dagje weggingen, letterlijk voor ons uit. We wilden hem graag kleine dingen laten zien in de dierentuin. Een dier wat jongen had, of zijn eten kreeg. ‘Kijk hoe hij speelt.’ Dat lukte dan niet, hij was alweer 20 meter verder..
Zo kunnen wij ook rennen. De Heer wil dingen laten zien, maar we hebben geen tijd.
‘Als ik Uw hemel zie , en het werk Uwer handen, de maan en de sterren, die U gemaakt hebt’, staat in Psalm 8:4
Langzaam loop ik het bos in en zie een kever.. Het beestje ziet er met een snelle blik zwart uit. Ik hurk bij hem en zie iets blauws.. Een hele mooie kleur blauw. Met een soort harige poten.. details…
Zo vaak kunnen we verzanden wanneer er zorgen in het leven zijn. Dan ineens zijn er wel details.. alles wordt benoemd en nogmaals.. en nog een keer… Een vergrootglas wordt erbij gehaald.
Paulus zegt in Filippenzen 3:14 ‘Maar ik doe maar één ding: ik vergeet wat voorbij is en strek mij uit naar wat nog komen gaat.‘
Laten we rust nemen om de details op te nemen die de Heer ons wil laten zien, zodat we zien wat belangrijk is. En vergeten wat achter ons ligt.. Uitstrekken wat voor ons ligt..
En als we dan toch rennen.. Doe het dan in de armen van de Vader.. Want: ‘De Heer is als een sterke toren.. Rechtvaardige mensen rennen erheen en zijn veilig!’ Spreuken 18:10.
Het mooie is, dat als je met kleinere stapjes loopt en alles op langzamer tempo, dat ten goede komt aan je stemming, geduld, vriendelijkheid en ook van veel details kan genieten, ook details in Gods bijzondere zorg, is mijn ervaring.
Dank je voor je aanvulling Margje ❤