TROUWEN.

Samen runden we de zaak. In het begin werkte ik nog buiten de deur. Korte tijd later kwam ik thuis te werken. In ons gezellige kleine huisje in Rhenen en in het magazijn in Opheusden. Niemand deed het zo als wij, vonden we zelf. Over alles en iedereen hadden we een mening als echte stuurlui aan wal. Heerlijk dat jong en fris. Van Rhenen naar Dodewaard en hoogzwanger klussen. Gewoon 30 kilo zware dozen onder mijn buik op mijn benen tillend, alles mogelijk wanneer je 19-20 bent.

Een 20 jarige moeder was ik. Een vrije moeder die nooit gehoord had van drie x R: Rust en regelmaat, waren bij ons denk ik: ruimte, relax en rauw ofzo. Een heerlijk puur kind kregen we. Een jongen met een enorme bak energie en creativiteit. Creatief hoe we hem uit zijn bed zagen komen bijvoorbeeld. Gewoon met slaapzak en al zich eruit laten vallen, was favoriet. Roken had ook nog bij de R kunnen staan. Werken, eten, roken, slapen en daar van alles bij. Een leuke tijd. Waar ging het mis, denk ik wel eens?

Wie ben ik

Ik ben een kind van de allerhoogste Koning

Mijn naam is Annelies van Walsem-Hoogenboom

Ik ben in 1982 in Maassluis geboren. Opgegroeid in Houten. Getrouwd in 2000 met Pieter, de liefde van mijn leven en moeder van 2 mooie mannen. (2002, 2008) Samen runnen we een zaak en werken iedere dag samen. Ik ben spontaan, lach graag, vrij extravert en op bepaalde punten ook introvert. Knap impulsief en hou van eerlijkheid. Heb altijd een enorme vechtlust gehad. Ik leer te luisteren naar anderen en mijn eigen hart. Op jonge leeftijd had ik besloten dat mijn hart dicht moest. Ik vond veel dingen te pijnlijk om toe te laten en leefde met muren. Voor anderen kwam ik over als een sterke vrouw. Achter de muren was ik dat niet en ik was altijd bang dat wanneer iemand dat zou ontdekken, dit een onwijze teleurstelling zou zijn. Diep van binnen was ik namelijk vaak bang. Bang om dom gevonden te worden, of dat ze dingen uit mijn verleden zouden ontdekken. Veel praten, daar houd ik van.. (vraag mijn omgeving maar). Toch was het vaak praten om te praten.. Om afstand te houden. Een paar jaar geleden ging mijn hart stukje bij beetje open. God begon een weg van herstel met mij. Iedere dag gaat dit nog verder, tot ik bij Hem zal zijn, vermoed ik. Bedankt voor lezen van mijn verhaaltjes.. Ik heb een verlangen dingen te delen die ik heb geleerd, zodat het misschien een sleutel kan zijn voor jouw stukje gebrokenheid.

Wat ik leerde.. De sleutel van je eigen hart, heeft niemand. Alleen jijzelf bent in staat (vaak met wat hulp) je hart te openen met jouw unieke sleutel. Ik heb sleutels van anderen geprobeerd, ze pasten niet. Jezus kan alle deuren openen. Hij zal hem alleen nooit open doen zonder je toestemming. Hij kan je helpen de deur te openen. De deur kan kraken en piepen. Misschien is het slot verroest of zijn de scharnieren krom. Vertel het maar.. Hij heeft olie om de boel te smeren. Gereedschap om het te repareren en wijst je de sleutel om het slot te openen. Het is de moeite meer dan waard.